حدیث نور

عطر کمیل

خدایا؛ مهربانا؛ رحیما، تو را می خوانم. 

تو را به رحمت گسترده ات؛ به قدرت بی پایانت که
وجود را به خواری و خضوع کشانده؛

به شکوه و جلالت؛ 
به عزت و بلندی مرتبه ات؛

به بزرگی و بزرگواری ات، به وجود جاودانت آن گاه که فنا عالم را فرا گیرد؛ 

به نام نکویت که جام وجود را لبریز کرده است؛
و به دانایی و نور تجلی ذاتت می خوانم.

خدای خوب و مهربان

"بدان؛ خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست 

به تو اجازه درخواست داده 


و اجابت آنرا به عهده گرفته است .

تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند .

در خواست رحمت کنی تا ببخشاید 

و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند 

و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری 
و در صورت ارتکاب گناه در توبه را مسدود نکرده است .


در کیفر تو شتاب نداشته 
و در توبه و بازگشت بر تو عیب نگرفته است .

در آنجا که رسوایی سزاوار توست رسوا نساخته 

و برای بازگشت به خویش شرایط سنگینی مطرح نکرده است .

در گناهان تو را به محاکمه نکشیده 

و از رحمت خویش ناامیدت نکرده 

بلکه بازگشت تو را از گناهان نیکی شمرده است .

هر گناه تو را یکی , و هر نیکی تو را ده به حساب آورده 

و راه بازگشت و توبه را به روی تو گشوده است .

هر گاه او را بخوانی ندایت را میشود

و چون با او راز دل گویی راز تو را میداند .

پس حاجت خود را با او بگوی 

و آنچه در دل داری نزد او بازگوی 

غم و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن 

تا غمهای تو را بر طرف کند 

و در مشکلات تو را یاری رساند ."

مولا علی علیه السلام (نهج البلاغه)

بیندیشیم و شکر کنیم

تفکر و  تشکر :

الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ آل عمران ﴿۱۹۱﴾

همانان که خدا را [در همه احوال] ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده یاد مى‏کنند و در آفرینش آسمانها و زمین مى‏اندیشند [که] پروردگارا اینها را بیهوده نیافریده ‏اى منزهى تو پس ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار.


امیرالمومنین علی علیه السلام میفرمایند : 
«رَحِمَ اللّهُ اِمْرَاً عَلِمَ مِن أینَ وَفی أینَ وَ إلی أینَ» 
خداوند رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده ، در کجاست و به کجا میرود.

خاصیت هفت آیه نورانی قرآن

خواص هفت آیه پر فضیلت از قرآن

علی (ع) فرمودند : رسول اکرم (ص) روزی فرمودند : یا علی خواهی تو را چیزی آموزم که اگر خلق هفت آسمان و زمین جمع شوند نتوانند به تو بدی و آسیبی رسانند و هیچ کس بر تو ظفر نیابد .
گفتم : بلی
فرمودند : هفت آیه در قرآن است . آن را این گونه بخوان و بر خود بدم .

اول : از پیش رو . دوم : پشت سر . سوم : بالای سر . چهارم : به سوی پایین . پنجم : بر طرف راست . ششم : بر طرف چپ . هفتم : بر تمام اعضا .

یا علی ! هر کس این هفت آیه را بخواند یا با خود دارد حق سبحانه و تعالی هفتاد هزار بدی را از نامه عمل او دور کند و هفتاد هزار حسنه در نامه عمل وی نویسد و هفتاد هزار قصر در بهشت برایش بنا کند و هفتاد هزار حور و قصور و غلامان به او کرامت فرماید و هفتاد هزار حله از حریر بهشتی به او بپوشاند چنانکه صفت آنها را حق داند و دیگری نداند . یا علی ! هر کس این هفت آیه را بخواند و با خود دارد خداوند در روز قیامت دارنده ی آن را به حرمت این آیات ببخشد اگر چه مستوجب کیفر باشد . و باز فرمود : یا علی ! هر کس آن را بخواند و بر خود بدمد اگر نزد امراء و حکام رود البته عزیز و مکرم باشد اگر چه بر او خشم گرفته باشند نرم گرداند .

و آن هفت آیه این است :

1 - قُلْ لَنْ یُصیبَنا اِلّا ما کَتَبَ اللهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤمِنونَ . بگو هرگز نرسد ما را مگر آنچه را نوشت خدا بر ما ، اوست صاحب اختیار ما و بر خدا توکل کنند مؤمنان . ( توبه . ۵۱ )

2 - وَ اِنْ‌یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍ‌ فَلا کاشِفَ لَهُ اِلّا هُوَ وَ اِنْ یَمْسَسکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قدیرُ . و گر از خدا ضرری به تو رسد هیچ کس جز خدا نتواند تو را از آن ضرر برهاند و اگر از او به تو خیری رسد هیچ کس تو را از آن منع نتواند کرد ، که او بر هر چیز تواناست . (انعام . ۱۷ )

3 - وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ و هیچ جنبنده‏اى در زمین نیست مگر [اینکه] روزیش بر عهده خداست و [او] قرارگاه و محل مردنش را مى‏داند همه [اینها] در کتابى روشن [ثبت] است . (هود . ۶ )

4 - إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّی وَرَبِّکُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ . در حقیقت من بر خدا پروردگار خودم و پروردگار شما توکل کردم هیچ جنبنده‏اى نیست مگر اینکه او مهار هستى‏اش را در دست دارد به راستى پروردگار من بر راه راست است . ( هود .۵۶ )

5 - وَکَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ . و چه بسیار جنبنده ای که بر نمی دارد روزی خود را ، خدا روزی می دهد او را و شما را و او شنوای داناست . ( عنکبوت . ۶۰ )

6 - مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا وَمَا یُمْسِکْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ . دری که او از رحمت به سوی مردم می گشاید هیچ کس نتواند بست و آن را که او بندد هیچ کس جز او نتواند رها کند و اوست خدای بی همتای با حکمت و اقتدار . ( فاطر . ۲ )

7 - وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ . و اگر از آنها بپرسى چه کسى آسمانها و زمین را خلق کرده قطعا خواهند گفت‏خدا بگو [هان] چه تصور مى‏کنید اگر خدا بخواهد صدمه‏اى به من برساند آیا آنچه را به جاى خدا مى‏خوانید مى‏توانند صدمه او را برطرف کنند یا اگر او رحمتى براى من اراده کند آیا آنها مى‏توانند رحمتش را بازدارند بگو خدا مرا بس است اهل توکل تنها بر او توکل مى‏کنند . ( زمر . ۳۸ )

در محضر امام عسکری

قال الامام الحسن العسکری (ع)

«أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ،
 أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أَقامَ عَلَى الْفَرائِضِ
أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرامَ،
أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَکَ الذُّنُوبَ.»:

پارساترین مردم کسى است که در هنگام شبهه توقّف کند. عابدترین مردم کسى است که واجبات را انجام دهد. زاهدترین مردم کسى است که حرام را ترک نماید. کوشننده ترین مردم کسى است که گناهان را رها سازد.

(تحف العقول ، ص 489)

با قرآن باشید

عـَلَیـْکـُمْ بـِکـِتـابِ اللّهِ، فـَاِنَّهُ الْحـَبـْلُ الْمـَتینُ وَالنُّورُ الْمُبینُ، وَالشِّفاءُ النّافِعُ وَالرِّىُّ النّاقِعُ وَالْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّکِ وَالنَّجاةُ لِلْمُتَعَلِّقِ


امام علی علیه السلام فرمود :

تمسک کنید به کتاب خداوند، زیرا این کتاب طنابى است محکم و نورى است آشکار و شفایى است سـودمـند، و چشمه اى است سیراب کننده ، نگهبان براى کسى است که به او تمسک جوید و نجات براى کسى است که به آن درآویزد.



نهج البلاغه خ 155، ص 490.

رفع گرفتاری دیگران

قال الامام علی ابن موسی الرضا علیه السلام:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة؛



امام رضا علیه السلام می فرمایند :

هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید،

خداوند در روز قیامت، انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

(اصول کافى، ج 3، ص 268)

مرثیه سید الشهداء (ع) از زبان باقر العلوم (ع)

قال الامام الباقر علیه السلام:

اِنّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَکروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ کُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبصار؛

 

امام محمد باقر (ع) فرمود :

حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب ‏زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت‏ زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ‏اى و هیچ بَلا دیده ‏اى به خدا روى نمى‏ آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمى ‏کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى ‏سازد، مگر این‏که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏ کند و گناهش را مى‏ بخشد و عمرش را طولانى و روزى ‏اش را گسترده مى ‏سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج10 ، ص239 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98، ص 46، ح 5

زیارت کربلا در روایات اهل بیت (ع)

منبع : سایت راسخون