در محضر امام عسکری
جمعه, ۲۰ دی ۱۳۹۲، ۱۲:۲۰ ب.ظ
قال الامام الحسن العسکری (ع)
«أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ،
أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أَقامَ عَلَى الْفَرائِضِ
أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرامَ،
أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَکَ الذُّنُوبَ.»:
پارساترین مردم کسى است که در هنگام شبهه توقّف کند. عابدترین مردم کسى است که واجبات را انجام دهد. زاهدترین مردم کسى است که حرام را ترک نماید. کوشننده ترین مردم کسى است که گناهان را رها سازد.
«أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ،
أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أَقامَ عَلَى الْفَرائِضِ
أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرامَ،
أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَکَ الذُّنُوبَ.»:
پارساترین مردم کسى است که در هنگام شبهه توقّف کند. عابدترین مردم کسى است که واجبات را انجام دهد. زاهدترین مردم کسى است که حرام را ترک نماید. کوشننده ترین مردم کسى است که گناهان را رها سازد.
(تحف العقول ، ص 489)
