خاصیت هفت آیه نورانی قرآن
جمعه, ۴ بهمن ۱۳۹۲، ۰۸:۱۱ ب.ظ
خواص هفت آیه پر فضیلت از قرآن
علی (ع) فرمودند : رسول اکرم (ص) روزی فرمودند : یا علی خواهی تو را چیزی آموزم که اگر خلق هفت آسمان و زمین جمع شوند نتوانند به تو بدی و آسیبی رسانند و هیچ کس بر تو ظفر نیابد .
گفتم : بلی
فرمودند : هفت آیه در قرآن است . آن را این گونه بخوان و بر خود بدم .
اول : از پیش رو . دوم : پشت سر . سوم : بالای سر . چهارم : به سوی پایین . پنجم : بر طرف راست . ششم : بر طرف چپ . هفتم : بر تمام اعضا .
یا علی ! هر کس این هفت آیه را بخواند یا با خود دارد حق سبحانه و تعالی هفتاد هزار بدی را از نامه عمل او دور کند و هفتاد هزار حسنه در نامه عمل وی نویسد و هفتاد هزار قصر در بهشت برایش بنا کند و هفتاد هزار حور و قصور و غلامان به او کرامت فرماید و هفتاد هزار حله از حریر بهشتی به او بپوشاند چنانکه صفت آنها را حق داند و دیگری نداند . یا علی ! هر کس این هفت آیه را بخواند و با خود دارد خداوند در روز قیامت دارنده ی آن را به حرمت این آیات ببخشد اگر چه مستوجب کیفر باشد . و باز فرمود : یا علی ! هر کس آن را بخواند و بر خود بدمد اگر نزد امراء و حکام رود البته عزیز و مکرم باشد اگر چه بر او خشم گرفته باشند نرم گرداند .
و آن هفت آیه این است :
1 - قُلْ لَنْ یُصیبَنا اِلّا ما کَتَبَ اللهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤمِنونَ . بگو هرگز نرسد ما را مگر آنچه را نوشت خدا بر ما ، اوست صاحب اختیار ما و بر خدا توکل کنند مؤمنان . ( توبه . ۵۱ )
2 - وَ اِنْ‌یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍ فَلا کاشِفَ لَهُ اِلّا هُوَ وَ اِنْ یَمْسَسکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قدیرُ . و گر از خدا ضرری به تو رسد هیچ کس جز خدا نتواند تو را از آن ضرر برهاند و اگر از او به تو خیری رسد هیچ کس تو را از آن منع نتواند کرد ، که او بر هر چیز تواناست . (انعام . ۱۷ )
3 - وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ و هیچ جنبندهاى در زمین نیست مگر [اینکه] روزیش بر عهده خداست و [او] قرارگاه و محل مردنش را مىداند همه [اینها] در کتابى روشن [ثبت] است . (هود . ۶ )
4 - إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّی وَرَبِّکُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ . در حقیقت من بر خدا پروردگار خودم و پروردگار شما توکل کردم هیچ جنبندهاى نیست مگر اینکه او مهار هستىاش را در دست دارد به راستى پروردگار من بر راه راست است . ( هود .۵۶ )
5 - وَکَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ . و چه بسیار جنبنده ای که بر نمی دارد روزی خود را ، خدا روزی می دهد او را و شما را و او شنوای داناست . ( عنکبوت . ۶۰ )
6 - مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا وَمَا یُمْسِکْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ . دری که او از رحمت به سوی مردم می گشاید هیچ کس نتواند بست و آن را که او بندد هیچ کس جز او نتواند رها کند و اوست خدای بی همتای با حکمت و اقتدار . ( فاطر . ۲ )
7 - وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ . و اگر از آنها بپرسى چه کسى آسمانها و زمین را خلق کرده قطعا خواهند گفتخدا بگو [هان] چه تصور مىکنید اگر خدا بخواهد صدمهاى به من برساند آیا آنچه را به جاى خدا مىخوانید مىتوانند صدمه او را برطرف کنند یا اگر او رحمتى براى من اراده کند آیا آنها مىتوانند رحمتش را بازدارند بگو خدا مرا بس است اهل توکل تنها بر او توکل مىکنند . ( زمر . ۳۸ )
