امیر المومنین حضرت على(علیه السلام ) روزى رو به سوى مردم کرد و فرمود: به نظر شما امید بخش ترین آیه قرآن کدام آیه است ؟ بعضى گفتند آیه "ان الله لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء"(خداوند هرگز شرک را نمى بخشد و پائین تر از آن را براى هر کس که بخواهد مى بخشد) سوره نساء آیه 48
« بحارالأنوار، ج 10، ص 368، ح 15 »
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود:
در سه چیز برای امّت خود احساس
خطر می کنم:
گمراهی، بعد از آن که هدایت و معرفت پیدا کرده باشند.
گمراهی ها و
لغزش های به وجود آمده از فتنه ها.
و مشتهیات شکم، و آرزوهای نفسانی و شهوت پرستی.
============================================
در برخی از روایات بیان شده است که انسان در قبر دارای همنشین است؛ حال همنشین او یا جوانی زیبا و نیکو صورت است یا حیوانی با چهره‌ای بسیار خشن و ترسناک که تا روز قیامت انسان را اذیت خواهد کرد.
در «أمالى» شیخ صدوق روایتی از «قَیس بن عاصِم» نقل شده که می‌گوید: من با جماعتى از «بنى تمیم» بر رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به عنوان میهمان وارد شدیم، من عرض کردم: اى پیغمبر خدا! ما را موعظهاى فرما که از آن نفع ببریم، چون ما قومى هستیم که در صحرا زندگى می‌کنیم و خدمت شما کمتر می‌رسیم؛ حضرت فرمودند: «اى قیس! به درستى که با هر عزتى ذلتى است و با هر زندگى مرگی وجود دارد و با دنیا آخرتی است و براى هر چیزى حساب‌گرى است و بر هر چیزى مراقب و پاس‌دارى قرار داده شده است، براى هر کار نیکویى ثوابى و براى هر کار زشتى عِقابى و براى هر أجلى کتاب و تقدیرى مقدر شده است.
اى قیس! حتماً و بدون شک با تو قرین و هم‌نشینی خواهد بود که با تو دفن می‌شود، در حالی‌که او زنده است و تو نیز با او دفن می‌‌شوى در حالی‌که مرده هستى. پس اگر آن قرین، کریم باشد تو را از گزند حوادث حفظ خواهد کرد و اگر لئیم و پست باشد، تو را دست‌خوش خطرات و آفات نموده به طوفان بلا خواهد سپرد. و روز قیامت نیز محشور نمی‌شوی مگر با او و از تو بازپرسى نخواهد شد مگر از او، پس او را صالح قرار بده چون اگر صالح باشد، با او انس خواهى گرفت و اگر فاسد باشد از هیچ چیز وحشت ندارى مگر از او؛ و آن کردار و عمل تو است».[1]
"خطر" در نهج البلاغه و "سیمای پیامبر اکرم(ص)" در نهج البلاغه عنوان
دو مقاله تحقیقی بود که مد نظرم بود و دانشگاه با عنوان اول موافقت کرد
و دست به کار شدم . البته هنوز سه چهار ماه تا آماده شدن این تحقیق
باقی مانده ولی سرفصل تحقیقم را در این پست به یادگار ثبت میکنم :
اصلی ترین معنای واژه خطر "افتادن در ورطه هلاکت" است و در
کتاب شریف نهج البلاغه ۲۳ بار از ماده این کلمه استفاده شده .
با نگاهی اجمالی به سخنان حضرت علی علیه السلام در کتاب
نهج البلاغه درمی یابیم حضرت خطرات ذیل را گوشزد نموده و از
غفلت مردم نسبت به این خطرات بیم داده اند:
۱- خطر دنیاطلبی و دنیا زدگی
۲- خطر بدعت در دین
۳- خطر هواپرستی
۴- خطر آرزوهای دراز
۵- خطر طمع
۶- خطر نفاق و تفرقه
۷- خطر شیطان
۸- خطر غرور و تکبر
۹- خطر منت
۱۰- خطر اسراف
۱۱- خطر حرام خواری
۱۲- خطر از دست دادن فرصت ها
۱۳- خطر حکومت و قدرت
۱۴- خطر ظلم
۱۵- خطر فقر
۱۶- خطر فتنه ها
۱۷- خطر شرک
۱۸- خطر گناهان
۱۹- خطر علم بدون عمل
۲۰- خطر لجاجت
۲۱- خطر ناامیدی و یاس
۲۲- خطر غفلت و سستی
۲۳- خطر چاپلوسی
۲۴- خطر شبهات
در مورد محشور شدن بعضی انسان ها به شکل حیوان روایت شده معاذ بن جبل نزدیک رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله در منزل ابو ایّوب انصارى نشسته بود پس معاذ گفت یا رسول اللَّه آیا قول خداى تعالى که میفرماید: «یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً» را دیدهاى. پس پیامبر فرمود: اى معاذ از امر بزرگى سؤال کردى آن گاه چشمان مبارکشرا فرو بست سپس فرمود:"ده طائفه از امّت من به طور پراکنده محشور میشوند. خداوند آنها را از میان مسلمین مشخّص فرموده و صورت بعضى از آنها به شکل میمون و بوزینه و برخى را به صورت خوک و بعضى هیکلشان وارونهاست و.... امّا آنهایى که به صورت میمونند آنها سخنچینان از مردمند.و امّا آنهایى که بر صورت خوکند پس آنها حرامخوارها هستند که از راه حرام کسب میکنند. و امّا آنها که وارونه اند آنها ربا خورانند و ...
ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج26، ص: 239
آیه إذا الوحوش حُشِرَت ، به بیان علامه حسن زاده می فرمایند: یکی از معانی و مصادیق و بطون این آیه هم این هست که منظور محشور شدن انسان هایی با خوی وحشی و حیوانی است یعنی سخن از زمانی می گوید که به تمثال حیوان های وحشی به خاطر داشتن صفات آنها ظاهر و محشور می شوند مثلا همه می بینند و می فهمند این آقا فلانی است ولی به شکل سگ شده چون در این دنیا صفت سگ را داشته است.
قیامت یوم تبلی السرائر :
روزی که نهان ها آشکار می شود
