مِشـــــکوة

نقل شده که امیرالمومنین علیه السلام در ضمن خطبه ای در مورد اوضاع شهر موصل در آخر الزمان چنین فرمودند :
اى مردم! آگاه باشید که چون سفیانى ظاهر شود براى او وقایع وجنگهاى بزرگى خواهد بود: اول وقعه وجنگ او به شهر حمص واقع خواهد شد، پس از آن به حلب، پس از آن به رقه، پس از آن به قریه سبا، پس از آن به راس العین، پس از آن به نصیبش، پس از آن به موصل - که وقعه موصل وقعه بزرگى خواهد بود. پس از آن در موصل مردانى از بغداد واز دیار یونس تا لجمه گرد هم آیند ونبرد سختى واقع شود که هفتاد هزار نفر در آن گشته شوند. جنگ تا موصل جریان پیدا مى کند ودر آنجا قتال سختى رو خواهد داد. آنگاه سفیانى در آنجا فرود مى آید وشصت هزار نفر از ایشان را مى کشد. به درستى که در آنجا است گنجهاى قارونى واز براى آنجا است ترسهاى بزرگى بعد از فرورفتن به زمین وسنگباریدن ومسخ شدن که زودتر از جاهاى دیگر رخ مى دهد بسان فرورفتن میخ آهن به زمینى سست.
حضرت در ادامه سخنان خود فرمودند: سفیانى هر کسى را که نامش محمد وعلى وحسن وحسین وفاطمه وجعفر وموسى وزینب وخدیجه ورقیه است از روى بغض وکینه اى که به آل محمد دارد به قتل مى رساند.

معاشر الناس ألا أنه و إذا ظهر السفیانی تکون له وقایع عظام فأول وقعة بحمص ثم بحلب ثم بالرقة ثم بقریة سبـأ ثم برأس العین ثم بنصیبین ثم بالموصل و هی وقعة عظیمة ثم تجتمع إلى الموصل رجال الزوراء و من دیار یونس إلى اللخمة و تکون وقعة عظیمة یقتل فیها سبعون ألفا ً و یجری على الموصل قتال شدید یحل بها ثم ینزل إلى السفیانی و یقتل منهم ستین ألفا و إن فیها کنوز قارون و لها أحوال عظیمة بعد الخسف و القذف و المسخ و تکون أسرع ذهابا ً فی الأرض من الوتد الجید فی أرض الرجف .
حتى قال ( علیه السلام ) : و لا یزال السفیانی یقتل کل من إسمه محمد و علی حسن و حسین و فاطمة و جعفر و موسى و زینب و خدیجة و رقیة بغضا ً و حنقا ً لآل محمد

الزام الناصب : ج 2 ص 149
نفحات الازهار : ج 12 ص 80