مِشـــــکوة

وبلاگ تخصــصی قــرآن و حدیث

مِشـــــکوة

وبلاگ تخصــصی قــرآن و حدیث

قرآن و اهل بیت (ع) نورند . نوری که انسان می تواند در پرتو آن به تعالی و تکامل برسد .
منشأ نور خداست و همه انوار عالم ، فروغ و تجلی خود را از نور خدا می گیرند .
" مشکوة " همان سرچشمه نور است که همه انوار را در بر دارد....
این وبلاگ تخصصی و پیرامون قرآن و اهل بیت ( ع ) است که به میمنت میلاد پیامبر اکرم حضرت محمد ( ص )
و صادق آل محمد ( ع ) در روز 17 ربیع الأول ایجاد گردیه است . امید است مورد علاقه و عنایت شیفتگان قرآن و عترت
واقع گردد. و الحمد لله رب العالمین

۷۰ مطلب با موضوع «اهل بیت (ع)» ثبت شده است

۲۵
بهمن
عکس های خفن



امام رضا علیه السلام:

خدا رحمت کند بنده ای را که امر ما را زنده بدارد.

راوی پرسید: چگونه امر شما را زنده کند؟

حضرت فرمود: علوم ما را فرا گیرد

و به مردم بیاموزد،

چراکه مردم اگر زیبایی های کلام ما را بدانند

از ما پیروی می کنند.

مفاتیح الحیاة آیت الله جوادی آملی،ص78 – به نقل ازمعانی الاخبار،ص180
۲۵
بهمن



خدایا؛ مهربانا؛ رحیما، تو را می خوانم. 

تو را به رحمت گسترده ات؛ به قدرت بی پایانت که
وجود را به خواری و خضوع کشانده؛

به شکوه و جلالت؛ 
به عزت و بلندی مرتبه ات؛

به بزرگی و بزرگواری ات، به وجود جاودانت آن گاه که فنا عالم را فرا گیرد؛ 

به نام نکویت که جام وجود را لبریز کرده است؛
و به دانایی و نور تجلی ذاتت می خوانم.

۰۵
دی



مِنْ دینِ الْأَئِمَّةِ الْوَرَعُ وَ الْعِفَّـةُ وَ الْصَّلاحُ (...اِلى قَوْلِهِ) وَ اِنْتِـظارُ الْفَـرَجِ بِالصَّـبْرِ.

امام صادق علیه السلام فرمود:


تقوى و پاکدامنى و درستى... و انتظار فرج با صبر و بردبارى از راه و رسم ائمه علیهم السلام است.


بحارالأنوار، ج52، ص 122


۰۳
دی
۲۹
آذر

هفت مژده پیامبر اکرم به دوستداران حضرت علی

رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیرمومنان علی علیه السلام فرمودند: ای علی! شیعیان تو در روز قیامت رستگارند و چنان چه هر کس به یکی از آن ها اهانتی کند به تو اهانت کرده است و کسی که به تو اهانت کند، به من اهانت کرده است و هرکس به من اهانت کند، خداوند او را داخل آتش جهنم کند.

سپس فرمودند: چه عذاب دردناکی است! ای علی! تو از منی و من از تو، روح تو از روح من است و سرشت تو از سرشت من و شیعیان تو از زیادی سرشت ما خلق شده اند، هر کس آنان را دوست بدارد ما را دوست داشته و اگر کسی با آنان دشمنی کند با ما دشمنی کرده است و هر کس نسبت به آنان کینه بورزد به ما کینه ورزیده است و هر کس به آن ها مهر بورزد، به ما مهر ورزیده است. ای علی! شیعیان تو از تمام گناهان و عیب ها آمرزیده شده اند.

ای علی! بشارت ده به شیعیانت که من هنگام قرارگرفتن در مقام محمود شفیع آنان خواهم بود. ای علی! شیعیان تو شیعه خدا، یاران تو یاران خدا و دوستان تو دوستان خدا می باشند و حزب تو حزب خداست. خوشبخت است آن که دارای ولایت توست و بدبخت است کسی که با تو دشمنی کند.

ای علی! برای تو در بهشت گنجی است و تو مسلط بر آنی. جابر می گوید: روزی نزد پیامبر اکرم صلی ا...علیه و آله بودم، ناگاه رو به طرف علی بن ابیطالب (ع) کردند و فرمودند: ای ابوالحسن! آیا تو را مژده ای دهم؟

عرض کرد: بلی ای رسول خدا(ص)، فرمودند: جبرئیل از طرف خداوند به من خبر داد که هفت خصلت به شیعیان و دوستدارانت عطا شد: مدارا با آنان هنگام مرگ، انس هنگام رمیدن و وحشت مردم، روشنی در هنگام تاریکی، ایمنی در هنگام برپایی قیامت، عدالت در میزان عمل، گذشتن از پل صراط، داخل شدن به بهشت قبل از سایر مردم، در حالی که نور ایمان پیشاپیش و سمت راست آنان در حرکت است.

منبع : (مشکاة الانوار فی غررالاخبار، الفصل الرابع فی منزلة الشیعه)

۱۵
آذر

آثار ذکر "اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم"


خداى تبارک و تعالى فرمود: در سوره احزاب إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً یعنى بدرستى که خدا و جمیع فرشتگان درود می فرستند بر این پیغمبر رفیع القدر اى گروه گرویدگان به حق درود بفرستید بر وى و تحیت و سلام کنید بر وى سلام کردنى.

رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله می فرماید: هر که یک بار بر من صلوات دهد، بر وى خدا ده بار صلوات دهد و هر که صلوات دهد بر من ده بار، صلوات دهد بر وى، خدا، صد بار و هر که صلوات دهد بر من صد بار، صلوات دهد بروى، خدا، هزار بار و خدا او را در دوزخ هرگز عذاب نکند.

پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله فرمود: هر که بر من یک بار صلوات دهد یک بار بگشاید بر وى خدا درى از عافیت و هر که بر من یک بار صلوات دهد از گناهان او یک ذرّه باقی نماند.

فرمود پیغمبر (ص) در وصیت که یا على هر که صلوات دهد بر من در هر روز یا در هر شب واجب شود از براى او شفاعت من و اگر چه باشد او از اهل گناهان کبیره و فرمود رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم که بدرستى که نزدیکترین شما به من در روز قیامت در همه جا آنست که بیشتر باشد صلوات او بر من، در دار دنیا، و هر که صلوات دهد بر من در روز جمعه یا در شب جمعه صد بار قضا کند خدا از براى او صد حاجت هفتاد از حاجتهاى آخرت و سى از حاجتهاى دنیا و موکل گرداند خدا از براى او بهر صلواتى فرشته را که داخل گرداند در من در قبر من چنانچه داخل میگرداند یکى از شما هدایا را بخانه خود که خبر دهد مرا که کیست آنکه صلوات داده است بر من.

منبع: کاشف الأستار- ترجمه جامع الأخبار، ص 85و ۸۶‏.
۰۱
آذر
خصلت های برجسته از پیامبر اکرم محمد بن عبد الله (ص)



۲۳
آبان

امام کاظم (علیه‌السلام) فرمودند: کمترین ثوابی که به زائر امام حسین (علیه‌السلام) در کرانه فرات، داده می‌شود این است که تمام گناهان مقدّم و مۆخرش بخشوده می‌شود. به شرط این که حق و حرمت و ولایت آن حضرت را شناخته باشد.


۲۳
آبان
درسهایی از قرآن - استاد قرائتی

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

بینندگان عزیز بحث را در آستانه محرم پخش می‏شود و می‏شنوند، بحث ما راجع به عزاداری و مسائل مهمی که باید گفته بشود. حرف اول ما این است که اصولاً عزاداری ریشه‏اش در فطرت چیست؟ در قرآن چیست؟ در تاریخ چیست؟ اما در درون انسان، در درون ما... پس بحث ما ریشه عزاداری در درون، در قرآن، در تاریخ، در حدیث خیلی هم فشرده می‏گوئیم. در درون انسان 2 تا مسئله هست یکی عقل است و یکی عاطفه هر یک از اینها چراغی دارد، چراغ عقل بیان است تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد. یعنی آدم وقتی حرف می‏زند، از حرف زدنش می‏فهمیم این عقلش چقدر کار می‏کند، یعنی سخنرانی و بیان، چراغ عقل است. اگر عقل قوی بود حرفها هم منطقی است، اگر عقل کم بود، حرفها هم آبکی است، یعنی سخنرانی و بیان چراغ عقل است، تابلو عقل است، عاطفه چراغش چشم است، چشمی که گریه دارد، پیداست عاطفه‏ اش پررنگ است، چشمی که خشک است پیداست عاطفه ‏اش کم رنگ است، این مال درون.

بزرگداشت یاد شهدای تاریخ در قرآن
۲۰
آبان

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :


 اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً


فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.


 پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود :


 براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و سوزی


در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود .


منبع : ( کتاب جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556)