قرآن ، کتاب تدبر و تفکر

أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا

آیا به آیات قرآن نمی اندیشند

یا [مگر] بر دلهایشان قفلهایى نهاده شده است

قران آمده است تا نور باشد ، چراغ باشد

آمده است تا با تمسک و اقتدای به آن از ظلمت و گمراهی برهیم

آمده است تا درس زندگی باشد ، زندگی بیاموزد

آمده است تا فکر و اندبشه ما را تعالی بخشد

آیا نگاه نمادین و دادن جایگاه تعارفی و تشریفاتی محض به قرآن دادن

جفای به قرآن نیست ؟

عروسی مان قرآنی باشد یا قرآن دکور سفره عقدمان باشد ؟

قرآن در دلمان جای گیرد یا در جیب مان ؟

در اثاث کشی اول قرآن را به خانه نو ببریم یا در خانه تکانی دل ؟

در اتومبیل مان حتما قرآن باشد یا در مسیر زندگی مان ؟

بر مردگان بخوانیم یا دلهای مرده مان مان را با آن زنده کنیم ؟

و ...

حتی اگر به خواندن و تلاوت قرآن بسنده کنیم باز هم حق قرآن را ادا نکرده ایم

قرآن را باید مبنای برنامه زندگی مان قرار دهیم

در آیات قرآن بیندیشیم و به آن عمل کنیم

تا سعادتمند شویم . انشاء الله

ثواب خواندن سوره یس‏

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
هر چیزى قلبى دارد و قلب قرآن سوره یاسین است. کسى که قبل از خواب یا در روز آن را تلاوت کند، در آن روز محفوظ بوده و روزى مى ‏خورد.

و کسى که در شب قبل از خواب آن را تلاوت نماید، خداوند هفتاد هزار فرشته را بگمارد تا او را از شر شیطان رانده شده و هر آفتى حفظ نمایند؛ و اگر در فرداى آن شب بمیرد، خداوند او را به بهشت مى ‏برد و سى هزار فرشته به هنگام غسل او حاضر مى ‏شوند که همگى براى او استغفار مى‏ نمایند و با استغفار براى او، تا قبرش او را تشییع مى‏ نمایند؛ و هنگامى که وارد قبرش مى ‏شود، آن فرشتگان در داخل قبر او عبادت مى‏ کنند و ثواب عبادت آنان براى او خواهد بود؛ و به اندازه میدان دید چشمهایش، قبرش را وسعت مى‏ بخشد؛ از فشار قبر ایمن خواهد بود؛ و پیوسته از قبرش تا پهنه آسمان نورى مى ‏درخشد تا هنگامى که خداوند او را از قبرش خارج نماید.

و هنگامى که او را از قبرش خارج نمود، فرشتگان خداوند پیوسته با او هستند و او را بدرقه کرده با او صحبت نموده، در صورت او مى‏ خندند و او را به تمامى خیرات مژده مى ‏دهند. و بدین ترتیب، او را از پل صراط و میزان عبور داده و به گونه ‏اى او را به خداوند نزدیک مى ‏نمایند که کسى نزدیکتر از او به خدا نباشد، مگر فرشتگان مقرّب خدا و پیامبران فرستاده او.

او همراه با پیامبران در برابر خداوند مى‏ ایستد و هنگامى که دیگران غم و اندوه دارند و بى‏ تابى مى‏ نمایند، او غم و اندوهى نداشته و بى ‏تابى نمى‏ نماید. آنگاه پروردگار متعال به او مى ‏فرماید:

شفاعت کن که من همه شفاعتهاى تو را مى‏ پذیرم و بخواه که هر چه را بخواهى به تو عطا مى ‏نمایم. او نیز مى ‏خواهد و عطا مى‏ شود و شفاعت مى‏ کند و پذیرفته مى‏ شود. و هنگامى که از عده ‏اى حساب مى‏ کشند و آنان را نگهداشته و ذلیل مى‏ شوند، او حسابى نداشته و او را نگه نمى‏ دارند، ذلیل نمى‏ شود؛ بخاطر هیچ کدام از کارهاى بدش بدبخت نمى‏ شود و نامه عملش را باز کرده و به او مى‏ دهند. آنگاه از نزد خداوند پایین مى ‏آید و مردم مى ‏گویند: سبحان اللَّه!این بنده خدا هیچ خطائى نداشت و از همنشینان حضرت محمد(ص) است.

امام باقر علیه السّلام فرمودند: کسى که یک بار در عمر خود سوره یس را بخواند، خداوند به شماره هر آفریده‏ اى در دنیا و هر آفریده‏ اى در آخرت و در آسمان دو هزار حسنه براى او نوشته و دو هزار گناه او را پاک مى‏ نماید و دچار فقر، زیان مالى، زیر آوار ماندن، بیچارگى، دیوانگى، جذام، وسواس و بیمارى زیانبخش نمى‏ شود.

و خداوند سختیهاى مرگ و ترسهاى آن را براى او آسان نموده و قبض روح او را خود به دست مى‏ گیرد و از کسانى خواهد بود که خداوند براى آنان گستردگى در زندگى، خوشحالى هنگام زیارت خداوند و رضایت به ثواب الهى را در آخرت براى آنان تضمین نموده است. و خداوند متعال به تمام فرشتگان آسمانى و زمینیش مى‏ فرماید: همانا که از فلانى راضى شدم؛ پس براى او استغفار نمایید.



پی نوشت:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرریگى، ص238.

اسم اعظم الهی

کلید اسم اعظم خدا در قرآن

مرحوم شیخ على اکبر عماد مى نویسد:
اسم اعظم خداوند تبارک و تعالى، آنهائى است که در اولش، لفظ جلاله (الله ) و در آخرش لفظ (هو) باشد و همچنین، بدون نقطه باشد و در قرآن شریف، در پنج مورد چنین آمده است .
پس بنابراین، اسم اعظم (الله لااله الاّ هو) مى باشد. از شیخ مغربى نقل شده که هر کس این پنج آیه را، وردِ خود کند و هر روز یازده مرتبه، به هر نیت و در هر مشکلى - که برایش پیش آید- بخواند، بزودى نیت او برآورده خواهد شد. انشاءالله.
آن پنج مورد در قرآن چنین است :

1 - اَللّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ لاتَاءْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لانوْمٌ لَهُ ما فى السَّمواتِ وَ ما فى الاَْرْضِ مَنْ ذَاالَّذى یَشْفَعُ عِنْدَهُ اِلاّ بِاِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ اَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لایُحیطُونَ بِشَئىٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاّ بِماشاءَ وَسِعَ کُرْسیُّهُ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ وَ لایَؤُدُهُ حِفْظِهُما وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظیمِ. (بقره / 255)


2 - اَللّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ وَ اَنْزَلَ التَّوریةَ وَالاِْنْجیلَ مِنْ قَبْلُ هُدىً لِلنّاسِ وَ اَنْزَلَ الْفُرْقانَ. (آل عمران، 2، 3، 4)


3 - اَللّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ لَیَجْمَعَنَّکُمْ اِلى یَوْمِ الْقیامَةِ لارَیْبَ فیهِ وَ مَنْ اَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدیثاً. (نساء / 87)


4 - اَللّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ لَهُ الاَْسْماءُ الْحُسنى .(طه / 8)


5 - اَللّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ وَ عَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ. (تغابن / 13)


شیخ مفید فرموده است : اسم اعظم در سوره فاتحه است و بر اساس ‍ فرمایشِ امام صادق علیه السّلام اگر این سوره را 70 بار، بر مرده بخوانند و روح بر بدن میت برگردد، شگفت آور نیست .*
__________________
- تفسیر صافى، ج 1 / 88
منبع: جلوه هائى از نور قرآن در قصه ها و مناظره ها و نکته ها، عبدالکریم پاک نیا

خاصیت هفت آیه نورانی قرآن

خواص هفت آیه پر فضیلت از قرآن

علی (ع) فرمودند : رسول اکرم (ص) روزی فرمودند : یا علی خواهی تو را چیزی آموزم که اگر خلق هفت آسمان و زمین جمع شوند نتوانند به تو بدی و آسیبی رسانند و هیچ کس بر تو ظفر نیابد .
گفتم : بلی
فرمودند : هفت آیه در قرآن است . آن را این گونه بخوان و بر خود بدم .

اول : از پیش رو . دوم : پشت سر . سوم : بالای سر . چهارم : به سوی پایین . پنجم : بر طرف راست . ششم : بر طرف چپ . هفتم : بر تمام اعضا .

یا علی ! هر کس این هفت آیه را بخواند یا با خود دارد حق سبحانه و تعالی هفتاد هزار بدی را از نامه عمل او دور کند و هفتاد هزار حسنه در نامه عمل وی نویسد و هفتاد هزار قصر در بهشت برایش بنا کند و هفتاد هزار حور و قصور و غلامان به او کرامت فرماید و هفتاد هزار حله از حریر بهشتی به او بپوشاند چنانکه صفت آنها را حق داند و دیگری نداند . یا علی ! هر کس این هفت آیه را بخواند و با خود دارد خداوند در روز قیامت دارنده ی آن را به حرمت این آیات ببخشد اگر چه مستوجب کیفر باشد . و باز فرمود : یا علی ! هر کس آن را بخواند و بر خود بدمد اگر نزد امراء و حکام رود البته عزیز و مکرم باشد اگر چه بر او خشم گرفته باشند نرم گرداند .

و آن هفت آیه این است :

1 - قُلْ لَنْ یُصیبَنا اِلّا ما کَتَبَ اللهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤمِنونَ . بگو هرگز نرسد ما را مگر آنچه را نوشت خدا بر ما ، اوست صاحب اختیار ما و بر خدا توکل کنند مؤمنان . ( توبه . ۵۱ )

2 - وَ اِنْ‌یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍ‌ فَلا کاشِفَ لَهُ اِلّا هُوَ وَ اِنْ یَمْسَسکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قدیرُ . و گر از خدا ضرری به تو رسد هیچ کس جز خدا نتواند تو را از آن ضرر برهاند و اگر از او به تو خیری رسد هیچ کس تو را از آن منع نتواند کرد ، که او بر هر چیز تواناست . (انعام . ۱۷ )

3 - وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ و هیچ جنبنده‏اى در زمین نیست مگر [اینکه] روزیش بر عهده خداست و [او] قرارگاه و محل مردنش را مى‏داند همه [اینها] در کتابى روشن [ثبت] است . (هود . ۶ )

4 - إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّی وَرَبِّکُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ . در حقیقت من بر خدا پروردگار خودم و پروردگار شما توکل کردم هیچ جنبنده‏اى نیست مگر اینکه او مهار هستى‏اش را در دست دارد به راستى پروردگار من بر راه راست است . ( هود .۵۶ )

5 - وَکَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ . و چه بسیار جنبنده ای که بر نمی دارد روزی خود را ، خدا روزی می دهد او را و شما را و او شنوای داناست . ( عنکبوت . ۶۰ )

6 - مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا وَمَا یُمْسِکْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ . دری که او از رحمت به سوی مردم می گشاید هیچ کس نتواند بست و آن را که او بندد هیچ کس جز او نتواند رها کند و اوست خدای بی همتای با حکمت و اقتدار . ( فاطر . ۲ )

7 - وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ . و اگر از آنها بپرسى چه کسى آسمانها و زمین را خلق کرده قطعا خواهند گفت‏خدا بگو [هان] چه تصور مى‏کنید اگر خدا بخواهد صدمه‏اى به من برساند آیا آنچه را به جاى خدا مى‏خوانید مى‏توانند صدمه او را برطرف کنند یا اگر او رحمتى براى من اراده کند آیا آنها مى‏توانند رحمتش را بازدارند بگو خدا مرا بس است اهل توکل تنها بر او توکل مى‏کنند . ( زمر . ۳۸ )

چرا آشفتگی و اضطراب

ریشه‎ها و عوامل اضطراب و نگرانی

یا أَیهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْکُمْ مَوْعِظَه مِنْ رَبِّکُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ وَ هُدی وَ رَحْمَه لِلْمُؤْمِنینَ؛

ای مردم! اندرزی از سوی پروردگارتان برای شما آمده است و درمانی برای آنچه در سینه‏هاست (درمانی برای دلهای شما) و هدایت و رحمتی است برای مؤمنان! [۱]

مقدمه: انسان در طول زندگی خود با مشکلات و امراض روح و روانی خاصی مواجه می شود از طرفی خداوند متعال قرآن را به عنوان بهترین راهنما و نسخه شفا بخش انسان قرار داده است که با به کار گیری فرامین الهی و انسان ساز آن می توان از این بیماری خود را راها بخشد در این فرصت سعی داریم به یکی از بیماری های روحی که انسان در طول زندگی خود با آن مواجه می باشد و راه درمان آن در کلام الله مجید اشاره کنیم.

فوائد و آثار سوره اخلاص

تلاوت سه بار سوره مبارکه توحید

یکصد و دوازدهمین سوره قرآن کریم است که مکی  و ۴آیه دارد. این سوره را «اخلاص، صمد، اساس، برائة، جمال، معرفت، مانع، نور، تفرید، تجرید، ولایت» (۱) نیز می گویند.
این سوره از ارزشمندترین سوره های قرآن است که به قرائت و ارتباط با آن بسیار سفارش شده است و آثار و فواید بیشماری دارد.

مرکز دروغگویی از نظر قرآن

مغز انسان در قرآن/اشاره قرآن به وجود مرکز دروغگویی در قسمت جلوی مغز

تا دهها سال قبل انسان هیچ اطلاعاتی در مورد مغز نداشت و فقط می دانست که مغز مرکز پردازش اطلاعات و حافظ انسان است و در دوران باستان فقط چندین بار عملهای جراهی موفقیت آمیز ساده بروی مغز انجام گرفته بود.

اما با گسترش علم دانشمندان متوجه شدند مغز انسان بصورت یکپارچه نیست و از اجزای مختلفی تشکیل شده است و هر بخش از مغز وظیفه خاصی را دارد در سال 2003 گروهی از دانشمندان با عکس برداری الکترومغناطیسی از مغز انسان متوجه شدند مرکز دروغگویی و راستگویی در بخش جلویی مغز قرار دارد و وقتی کسی دروغ می گوید قسمت های لپ پیشانی یا ناصیه مغزش فعالیت بیشتری را انجام می دهد و آن قسمت مسئول مستقیم دروغگویی در انسان است.

در حالی که دانشمندان در سال 2003 به این موضوع پی بردند قرآن کریم در سوره علق آیات 13-16 به این موضوع اشاره کرده است:

أَرَأَیْتَ إِن کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿۱۴﴾کَلَّا لَئِن لَّمْ یَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿۱۵﴾ نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾

[و باز] آیا چه پندارى [که] اگر او به تکذیب پردازد و روى برگرداند [چه کیفرى در پیش دارد] (۱۳) مگر ندانسته که خدا مى‏بیند (۱۴)زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى [او] را سخت بگیریم (۱۵)[همان] موى پیشانى دروغزن گناه‏پیشه را (۱۶)

در سوره هود آیه 56 نیز خدواند دوباره به این مساله اشاره می کند:

مَّا مِن دَآبَّهٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا "جنبنده‌ای نیست مگر این که خدا موی پیشانی او را می‌گیرد."

عزاداری و ذکر مصیبت در قرآن و سیره پیامبر (ص)

درسهایی از قرآن - استاد قرائتی

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

بینندگان عزیز بحث را در آستانه محرم پخش می‏شود و می‏شنوند، بحث ما راجع به عزاداری و مسائل مهمی که باید گفته بشود. حرف اول ما این است که اصولاً عزاداری ریشه‏اش در فطرت چیست؟ در قرآن چیست؟ در تاریخ چیست؟ اما در درون انسان، در درون ما... پس بحث ما ریشه عزاداری در درون، در قرآن، در تاریخ، در حدیث خیلی هم فشرده می‏گوئیم. در درون انسان 2 تا مسئله هست یکی عقل است و یکی عاطفه هر یک از اینها چراغی دارد، چراغ عقل بیان است تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد. یعنی آدم وقتی حرف می‏زند، از حرف زدنش می‏فهمیم این عقلش چقدر کار می‏کند، یعنی سخنرانی و بیان، چراغ عقل است. اگر عقل قوی بود حرفها هم منطقی است، اگر عقل کم بود، حرفها هم آبکی است، یعنی سخنرانی و بیان چراغ عقل است، تابلو عقل است، عاطفه چراغش چشم است، چشمی که گریه دارد، پیداست عاطفه‏ اش پررنگ است، چشمی که خشک است پیداست عاطفه ‏اش کم رنگ است، این مال درون.

بزرگداشت یاد شهدای تاریخ در قرآن

حماسه حسینی از منظر قرآن

قرآن و  امام حسین (ع)

۱ .    اولین آیه از قرآن در این مورد ، این آیه شریفه است که می فرماید :

« اذن للذین یقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علی نصرهم لقدیر ، الذین اخرجو من دیارهم بغیر حق الا ان یقولو ربنا الله … »

« به کسانی که به جنگ بر سرشان تاخته اند و مورد ستم قرار گرفته اند ، رخصت داده شد که قهرمانانه از خود دفاع کنند و خداوند بزرگ بر پیروز گردانیدن آنان به تجاوزکاران تواناست آنا که به ناحق از شهر و دیارشان رانده شده اند ، جز آن نبود که می گفتند : پروردگار ما ، خدای یک تاست … » سوره حج ، آیات ۳۹ و ۴۰ 0 

از امام صادق (ع) روایت شده است که : این آیه شریفه در مورد امیرمومنان جعفر طیار و حمزه نازل شد و در مورد حسین (ع) و شهادت پر افتخار او نیز تفسیر و تطبیق گردید .

اما آیه شریفه در مورد حسین (ع) به گونه ای خاص تفسیر و تطبیق شد ، چرا که او از وطن خویش و همه پناهگاهها رانده شد و در سراسر قلمرو گسترده اسلامی برای او نقطه امنی نگذاشتند ، کار خشونت و ترور و وحشت آفرینی رژیم اموی آن هم به نام اسلام به جائی رسیده که امام حسین (ع) فرمودند : به خدای سوگند ! اگر من در لانه پرنده ای باشم مرا بیرون خواهند آورد تا با ریختن خون من به اهداف پلید و ظالمانه خویش برسند . خصائص الحسینیه ، ص ۴۱۸ ، قطعه از  بهشت ج ۲ ص ۱۷۸ 0

۲ .    دومین آیه شریفه در سوگ حسین (ع) این آیه شریفه است که بدین واقعیت اشاره دارد که آن حضرت در راه پرافتخار خویش تنها بود و یاران شهامتمند و پاکباخته همراه و همدل و همسنگر او اندک .

« الم تر الی الذین قیل لهم کفوا ایدیکم و اقیمو الصلواة و اتوالزکوة فلما کتب علیهم القتال اذا فریق منهم یخشون الناس کخشیة الله او اشد خشیة و قالوا ربنا لم کتبت علینا القتال لولا اخرتنا الی اجل قریب … »

« آیا ندیدی کسانی را که به آنها گفته شد : که اکنون از پیکار باز ایستید و نماز بخوانید و زکات بدهید ، اما هنگامی که جنگیدن بر آنان مقرر شد گروهی چنان از مردم ترسیدند که باید از خدا می ترسیدند یا ترسی بیشتر از ترس از خدا و گفتند : پروردگارا ! چرا پیکا را بر ما مقرر فرمودی و بر ما مهلت نمی دهدی تا به مرگ خویش که نزدیک است بمیریم ؟ » سوره نساء ، آیه ۷۷ . 0

در تفسیر آیه شریفه از حسن بن زیاد عطار ، روایت است که می گوید : از امام صادق (ع) در مورد آیه شریفه پرسیدم که فرمودند : فراز نخست آیه ، در مورد امام حسین (ع) است که خداوند او را به دست نگاه داشتن از پیکار فرا خواند « الم ترالی الذین … » آنگاه از فراز دوم آیه شریفه پرسیدم : « فلما کتب علیهم القتال … » که فرمود در مورد امام حسین (ع) است و به همه مردم روی زمین که به همراه او در راه حق و عدالت به جهاد برخیزند . بحارالانوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۱۷ قطعه ای از بهشت ج ۲ ص ۲۱۷ 0 

یکی از شیعیان از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمودند : اگر تمام اصل زمین در رکاب امام حسین (ع) جنگ می کردند همه کشته می شدند . خصائص الحسیینه ، ص ۴۲۰

۳ .    سومین آیه اشاره به شهادت و شهادتگاه وشرایط و حالات جانسوز و پرافتخار آن گرامی است و آن نخستین آیه از سوره مریم است :

« کهیعص »

در روایتی از حجت قائم – عج – در پرسش از تاویل حروف کهیعص آمده است : این حروف از اخبار غیبی و پنهان است که خداوند بنده اش حضرت زکریا را از آن آگاه کرد و سپس آن را برای حضرت محمد –ص- بیان کرد و آن مطلب از این قرار است :حضرت زکریا –ع- از خداوند در خواست کرد که اسامی خمسه طیبه و پنج تن آل عبا –ع- را به او بیاموزد .

خداوند جبرییل را فرستاد تا این نام های مقدس را به او آموزش دهد .
حضرت زکریا با شنیدن نام های مبارک محمد و علی و فاطمه و حسن -ع- شاد و مسرور گردید و غمش بر طرف شد اما با شنیدن نام حسین –ع- غصه دار و گریان گردید . روزی از خداوند علت این امر را پرسید و خداوند در پاسخ به او فرمود : کهیعص ، کاف نام کربلا و هاء ،هلاکت و قتل عترت –ع – ( در حادثه کربلا )و یاء، نام یزید ملعون است که به امام حسین –ع- ظلم و ستم کرد و عین، عطش آن حضرت –ع- و صاد ، صبر او است .
هنگامی که زکریا این موضوع را شنید سه روز از عبادتگاهش خارج نشد و اجازه ورود به کسی نداد و مشغول گریه و افغان شد و به خداوند عرض نمود : خدایا ! من سوگوار فرزند بهترین آفریده توام ، آیا چنین مصیبتی بر او وارد می شود ؟ خدایا ! آیا علی و فاطمه –ع – لباس این عزا و مصیبت را بر تن می کنند ؟ خدایا ! آیا چنین غصه و داغی بر آستانه آنها فرود می آید ؟ سپس عرضه داشت : خدایا ! فرزندی که در بزرگسالی مایه روشنی چشمم باشد روزی ام ساز و او را وارث و وصی من قرار ده و جایگاه و موقعیت او را در نزد من مانند حسین –ع- قرار ده .
هنگامی که چنین فرزندی به من ارزانی داشتی مرا شیفته و دلباخته او کن و سپس مرا داغدار و سوگوار او ساز همان طوری که محمد –ص- را داغدار و سوگوار فرزندش می گردانی . پس خداوند حضرت یحیی –ع- را به او عطا فرمود و او در سوگ فرزندش نشست و مدت حمل یحیی –ع- مانند امام حسین –ع- شش ماه بود .

تفسیر صافی ، ملا محسن فیض کاشانی ، ج3 ، ص 273

۴ .   چهارمین آیه در اشاره به سوگ حسین (ع) آیه شریفه ای است که به هنگام شهادتش بدان ندا داده شده که :

« یا ایتها النفس المطمئنه ، ارجعی الی ربک راضیه مرضیه »

« هان ای روح با آرامش و ایمان ! پیش پروردگارت خشنود و پسندیده باز گردد و به چرگه پرستندگانم درآی و به بهشتم وارد شود . » سوره فجر ، آیات ۲۷ و ۲۸

امام صادق (ع) فرمودند : صاحب روح بزرگ و آرام و خشنود حسین (ع) است و این آیه شریفه اشاره به روح بزرگ اوست . خصایص الحسینیه ، ص ۴۲۰

۵ .   پنجمین آیه در سوگ امام حسین (ع) آیه شریفه ای است که اشاره خونخواهی او به هنگام رجعت دارد و می فرماید :

« … و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا فلا یسرف فی القتل »

« هر کس که به ستم کشته شود به خونخواه او ، برای خونخواهی قدرتی داریم » . سوره اسرا ، آیه ۳۳ 0

امام محمد باقر (ع) در تفسیر آغاز آیه شریفه فرمودند : این اشاره به حسین (ع) است که مظلومانه به شهادت رسید . آنگاه در مورد این جمله از آیه : « فقد جعلنا لولیه سلطانا » فرمود : این اشاره به دوازدهمین امام نور (ع) حضرت مهدی (عج) است که خونخواهی خون پاک او را خواهد کرد و در مورد این جمله از آیه که می فرماید : « فلا یسرف فی القتل » فرمود : « قاتل او در کشتن ، زیاده روی نکند که حسین (ع) پیروزمند است » الخصائص الحسینیه ، ص ۴۲۱   قطعه از ا بهشت ج ۲ ص ۱۸۱ 0

۶ .    ششمین آیه در اشاره به سوگ امام حسین (ع) آیه ای است که بیانگر انتقام از خون به ناحق ریخته شده او در روز رستاخیز است که می فرماید :

« و اذا المووده سئلت … بای ذنب قتلت »

« آنگاه که از دختر زنده به گور سئوال می شود که به کدامین گناه گشته شد ؟ » از امام صادق (ع) روایت است که فرمود : این آیه در مورد امام حسین (ع) نازل شده است . الخصائص الحسینیه ، ص ۱۸۴  قطعه از  بهشت ج ۲ ص ۱۸۴ 0

۷ .    هفتمین آیه در مورد آن حضرت این است که می فرماید :

« فدیناه بذبح عظیم . »       سوره صافات ، آیه ۱۰۷

در روایت آمده است که : « ذبح عظیم امام حسین (ع) است . » بحارالانوار ، ج ۴۴ ، صص ۲۲۵ و ۲۲۶  قطعه از بهشت ج ۲ ص ۱۸۵

عزاداری حسینی از نگاه قرآن

ضرورت عزاداری در نگاه قرآن کریم

گه گاه، از گوشه و کنار، از زبان برخی از افراد سطحی نگر در رابطه با برپایی مراسمات عزاداری سیدالشهداء می شنویم: "که وجود چنین محافلی بعد از حدود 1400 سال چه سودی و چه نتیجه ایی دارد؟ و چه لزومی بر صرف این همه وقت و هزینه، برای کشوری که در حال توسعه و پیشرفت است، وجود دارد؟

برای پاسخ به این سوال نگاهی به قرآن کریم کرده و دو نکته در این رابطه بیان می نماییم: