ضرب المثل های قرآنی

🌱"آشپز که دو تا شد، آش یا شور می‌شود یا بی‌نمک."

«لو کان فیهما ءالهة الا الله لفسدتا ؛

اگر در آسمان و زمین جز الله خدایان دیگری بود، فاسد می شدند نظام جهان به هم می‌خورد».

(سوره انبیاء، آیه 22)

کلام منسوب به امام علی (ع) در مورد موصل

نقل شده که امیرالمومنین علیه السلام در ضمن خطبه ای در مورد اوضاع شهر موصل در آخر الزمان چنین فرمودند :
اى مردم! آگاه باشید که چون سفیانى ظاهر شود براى او وقایع وجنگهاى بزرگى خواهد بود: اول وقعه وجنگ او به شهر حمص واقع خواهد شد، پس از آن به حلب، پس از آن به رقه، پس از آن به قریه سبا، پس از آن به راس العین، پس از آن به نصیبش، پس از آن به موصل - که وقعه موصل وقعه بزرگى خواهد بود. پس از آن در موصل مردانى از بغداد واز دیار یونس تا لجمه گرد هم آیند ونبرد سختى واقع شود که هفتاد هزار نفر در آن گشته شوند. جنگ تا موصل جریان پیدا مى کند ودر آنجا قتال سختى رو خواهد داد. آنگاه سفیانى در آنجا فرود مى آید وشصت هزار نفر از ایشان را مى کشد. به درستى که در آنجا است گنجهاى قارونى واز براى آنجا است ترسهاى بزرگى بعد از فرورفتن به زمین وسنگباریدن ومسخ شدن که زودتر از جاهاى دیگر رخ مى دهد بسان فرورفتن میخ آهن به زمینى سست.
حضرت در ادامه سخنان خود فرمودند: سفیانى هر کسى را که نامش محمد وعلى وحسن وحسین وفاطمه وجعفر وموسى وزینب وخدیجه ورقیه است از روى بغض وکینه اى که به آل محمد دارد به قتل مى رساند.

معاشر الناس ألا أنه و إذا ظهر السفیانی تکون له وقایع عظام فأول وقعة بحمص ثم بحلب ثم بالرقة ثم بقریة سبـأ ثم برأس العین ثم بنصیبین ثم بالموصل و هی وقعة عظیمة ثم تجتمع إلى الموصل رجال الزوراء و من دیار یونس إلى اللخمة و تکون وقعة عظیمة یقتل فیها سبعون ألفا ً و یجری على الموصل قتال شدید یحل بها ثم ینزل إلى السفیانی و یقتل منهم ستین ألفا و إن فیها کنوز قارون و لها أحوال عظیمة بعد الخسف و القذف و المسخ و تکون أسرع ذهابا ً فی الأرض من الوتد الجید فی أرض الرجف .
حتى قال ( علیه السلام ) : و لا یزال السفیانی یقتل کل من إسمه محمد و علی حسن و حسین و فاطمة و جعفر و موسى و زینب و خدیجة و رقیة بغضا ً و حنقا ً لآل محمد

الزام الناصب : ج 2 ص 149
نفحات الازهار : ج 12 ص 80

حسرت در قیامت

کسی که بیشترین حسرت را در قیامت می خورد !!

 

---

یکی از اموری که در روز قیامت برای بسیاری از مردم اتفاق می افتد حسرت خوردن است؛ یکی حسرت ساعات عمرش را می خورد، یکی حسرت ایمان نیاوردن به وعده های الهی، یکی حسرت عباداتی که می توانست انجام بدهد و نداده و... اما بزرگترین این حسرت ها چیست؟

---

عید فطر در کلام امیرالمؤمنین (ع)

شرح ویژگی های عید فطر از زبان حضرت مولا, امیر المؤمنین(ع) در خطبه عید فطر مى‏ فرماید:

 

عید فطر در کلام امام رضا (ع)

امام رضا علیه السلام :

إنَّما جُعِلَ یَومُ الفِطرِ العِیدَ لِیَکونَ لِلمُسلِمینَ مُجتَمَعا یَجتَمِعُونَ فیهِ

و یَبرُزونَ لِلّهِ فَیُمَجِّدُونَهُ عَلی ما مَنَّ عَلَیهِم.


**روز فطر از این رو عید قرار داده شد تا روز گردهمایی مسلمانان باشد، و در این روز گرد هم آیند و برای خدا به صحرا درآیند و خداوند را بر منّتی که بر آنها نهاده است ستایش و به بزرگی یاد کنند.**

کتاب من لایحضره الفقیه: ج ۱ ص 522 / آینه یادها، ص 222

فوائد ذکر بسم الله الرحمن الرحیم

                    

خواص ذکر " بسم الله الـــرحمن الرحیم " در احادیث پیامبر اکرم (ص)

مناجات عارفان

صحیفه سجادیه

اى خدائی که‌ در‌ حوائج خلق منتهاى هر‌ مطلوب ‌و‌ آرزوئى

اى خدائى که‌ بندگان همگى بهر مطلب ‌و‌ مقصود نزد تو‌ نائل مى شوند.

اى خدائى که‌ نعمتهایش را‌ به‌ بها نتوان خرید

اى خدائى که‌ عطاهایش به‌ منت آلایش نیابد

اى خدائى که‌ تنها به‌ تو‌ از‌ همه ‌ى‌ عالم بى نیاز توان شد

اى خدائى که‌ همه ‌ى‌ بندگان راغب ‌و‌ مشتاق تواند ‌و‌ روى از‌ تو‌ به‌ غیر نتوانند کرد

اى خدائی که گنجهاى او‌ هرگز نابود نشود

اى خدائى که‌ حکمت کاملش را‌ در‌ نظم عالم هیچ سبب ‌و‌ علتى مبدل نسازد

اى خدائى که‌ حوائج نیازمندان از‌ او‌ قطع نشود

اى خدائى که‌ دعاى همه اهل عالم او‌ را‌ ملول نکند

ای خدایی که‌ خود را‌ به‌ وصف غنى ‌و‌ بى نیازى از‌ خلق توصیف کردى

ای خدائی که خلق را‌ به‌ فقر ‌و‌ حاجت نسبت دادى

مشتاقانه براى رفع حاجتم به‌ درگاه تو‌ آمدم ‌و‌ با‌ بار امید بر‌ تو‌ وارد شدم.

در‌ حالى که‌ به‌ تو‌ وثوق کامل دارم.

معنای علم در کلام علی (ع)

سُئِل أَمیرُالمُؤمِنینَ‏ علیه السلام عَنِ «العِلْمِ»،

فَقالَ: أَربَعُ کَلِماتٍ:

أَنْ تَعْبُدَ اللهَ بِقَدْرِ حاجَتِکَ إلَیْهِ،

وَ أَنْ تَعْصِیَهُ بِقَدْرِ صَبْرِکَ عَلَى النَّارِ،

وَ أَنْ تَعْمَلَ لِدُنْیاکَ بِقَدْرِ عُمُرِکَ فیها،

وَ أَنْ تَعْمَلَ لآِخِرَتِکَ بِقَدْرِ بَقائِکَ فیها.

از امیرالمؤمنین علیه السلام از «علم» سؤال شد،

 فرمودند: چهار کلمه است:
1 - خداوند را به اندازه­ای که به او نیازمندی، عبادت کنی.
2 - او را به اندازه­ای که طاقت تحمل آتش را داری، معصیت کنی.
3 - برای دنیایت به اندازه­ای که در آن عمر داری، کار کنی
4 -  برای آخرتت به اندازه­ای که در آن باقی می­مانی، عمل کنی.

مظلومیت علی (ع) از زبان خودش

درک مظلومیت حضرت علی (ع) از زبان علی

مظلومیت امیرالمومنین علی(ع) را می توان از خطبه های ایشان در نهج البلاغه تا حدودی که عقل گنجایش آن را داشته باشد درک کرد و فهمید .

چه بسیار مردم کوفه دل امام را خون کردند .چنان که در خطبه 27 آمده است :
ای مرد نمایان نامرد! ای کودک صفتان بی خرد که عقل های شما به عروسان پرده نشین شباهت دارد . چقدر دوست داشتم که شما را هرگز نمی دیدم و هرگز نمی شناختم . شناسائی شما سوگند به خدا که جز پشیمانی حاصلی نداشت و اندوهی غم بار سر انجام شد .
خدا شما را بکشد که دل من از دست شما پرخون ، و سینه ام از خشم شما مالامال است . جرعه های غم و اندوه را جرعه جرعه به من نوشاندید و با نافرمانی و ذلت پذیری ، رای و تدبیر مرا تباه کردید.

و یا در خطبه 26 آمده است : پس از وفات پیامبر(ص) و بی وفائی یاران ، به اطراف خود نگاه کرده یاری جز اهل بیت خود ندیدم (که اگر مرا یاری کنند ، کشته خواهند شد) پس به مرگ آنان رضایت ندادم . چشم پر از خاک و خاشاک را ناچار فرو بستم و با گلوئی که استخوان شکسته در آن گیر کرده بود جام تلخ حوادث را نوشیدم و خشم خویش فرو خوردم و بر نوشیدن جام تلخ تر از گیاه حنظل شکیبائی نمودم .

از همه درد آورتر بیانات امام علی (ع) در خطبه 202 می باشد که به هنگام دفن حضرت فاطمه زهرا (س) با پیامبر درد و دل نمودند :… از این پس اندوه من جاودانه و شبهایم ، شب زنده داری است تا آن روز که خدا خانه زندگی تو را برای من برگزیند . به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امت تو ، چگونه در ستمکاری بر او اجتماع کردند . از فاطمه(س) بپرس و احوال اندوهناک نا را از او خبر گیر ، که هنوز روزگاری سپری نشده و یاد تو فراموش نگشته است …

اما مظلومیت حضرت علی (ع) در زمان ما نیز مشهود است و حتی در بین ما مسلمانان که دم از شیعه علی علیه السلام می زنیم . جرد جرداق مسیحی استاد ادبیات عرب در لبنان در یکی از نوشته های خود اعتراف کرده بود : « جاذبه های کلمات امام علی (ع) شوری در من ایجاد کرد که 200 بار نهج البلاغه را مطالعه کردم » .

ابن ابی الحدید معتزلی نیز که از ادبای اهل سنت است می گوید : از وقتی که این خطبه (خطبه221 )را یافتم تا کنون که پنجاه سال است ، حدود 1000بار آن را خواندم و هر بار در دلم ترس ، لرزش و پند پذیری تازه ای بوجود آمد.

قدر نماز را بدانیم

روزی حضرت علی علیه السلام بر جمعی وارد شده و از آنها سؤال فرمودند: آیا می دانید امید بخش ترین آیه قرآن کدام است؟! هرکس به فراخور حال خویش آیه ای را عنوان کرد:

بعضی گفتند: آیه «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ/ خداوند جز شرک، گناهان دیگر را می بخشد.»

سوره نساء/آیه ۴۸.

 

* بعض دیگر بر آن بودند که این آیه است؛ «وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَحیماً/ هرکس خلافکار و ظالم باشد ولی استغفار کند، خداوند را بخشنده و مهربان خواهد یافت.» سوره نساء/ آیه ۱۱۰.

 

* عدّه ای اظهار داشتند آیه «یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً/ای بندگان من که در حقّ خود اسراف کرده اید! از رحمت خدا مأیوس نشوید، زیرا او همه گناهان را می بخشد.»

سوره زمر/آیه ۵۳.

 

* تعدادی هم نظر به این آیه داشتند؛ «وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللّهُ/کسانی که اگر کار زشتی انجام دادند و به خودشان ظلم کردند، یاد خداوند می کنند و برای گناهان خویش استغفار می نمایند، و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد.»

سوره آل عمران/آیه ۱۳۴.

                                 

بعد از اینکه حضرت نظرات آنان را شنید، فرمودند: از حبیبم رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: امید بخش ترین آیه در قرآن این آیه است: «وَ أَقِمِ الصَّلاهَ طَرَفِیَ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ»

سوره هود/آیه۱۱۴.

سپس پیامبر صلی الله علیه و آله ادامه دادند: «یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به سوی مردم مبعوث کرد، وقتی که انسان برای نماز وضو بگیرد، گناهانش ریخته می شود، و زمانی که رو به قبله کند، پاک می شود. یا علی! مثال اقامه کننده نمازهای روزانه، مثل کسی است که هر روز پنج مرتبه در نهر آبی که جلوی منزل اوست خود را شستشو کند.

                           (تفاسیر مجمع البیان و کنزالدقائق.)