آیتالله محمد علی گرامی فرازهای دعای روز سوم ماه مبارک رمضان را اینگونه شرح کردهاند.
آیتالله محمد علی گرامی فرازهای دعای روز سوم ماه مبارک رمضان را اینگونه شرح کردهاند.
در ایام ماه مبارک رمضان، پس از اذان مغرب،
همزمان دو چیز بر ما واجب می شود.
کدام را اول انجام دهیم؟
در منابع دینی، احادیث و روایاتی وجود دارد مبنی بر « به تاخیر نیانداختن افطار » :
- قال رسول الله صلى الله علیه و آله: لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما عَجَّلُوا الفِطرَ (1) ؛
مردم، تا وقتى که زود افطار می کنند، در نیکی اند.
- قال رسول الله صلى الله علیه و آله: عَجِّلُوا الإِفطارَ و أخِّرُوا السَّحورَ (2) ؛
افطارى را زود بخورید و سحرى را به تأخیر اندازید.
- قال رسول الله صلى الله علیه و آله: مِن فِقهِ الرَّجُلِ فی دینِهِ تَعجیلُ فِطرِهِ و تَأخیرُ سَحورِهِ (3) ؛
از دین شناسى مرد (فرد)، زود افطارى خوردن و تأخیر در سحرى خوردن است.
احادیث و روایاتی نیز وجود دارد مبنی بر « اولویت نماز بر افطار » :
* از امام باقر علیه السلام روایت شده است: « نماز را بر افطار مقدّم می دارى، مگر آن که با گروهى باشى که اوّل، افطار می کنند. پس با آنان مخالفت نکن و با ایشان افطار کن، وگرنه اوّل، نماز بخوان؛ چرا که بهتر از افطار است و نمازت با حالت روزه نوشته می شود و این نزد من، محبوبتر است. » (4)
* براى روزه دار، مستحب است که اگر توان داشته باشد، پیش از افطار، نماز بخواند. (5)
* عیون أخبار الرضا علیه السلام به نقل از رجاء بن ابى ضحّاک، در توصیف روزه امام رضا علیه السلام نقل میکند: هر گاه در شهرى دَه روز می ماند، روزه بود و افطار نمی کرد. پس چون شب فرا می رسید، اوّل پیش از افطار، نماز می خواند. (6)
* روایت شده که: هر گاه می توانستى نماز را آگاهانه و با همه حدود و آدابش، پیش از آن که افطار کنى، بخوانى، بهتر آن است که قبل از افطار کردن، نماز بخوانى؛ و اگر از کسانى بودى که دلت پیش افطار کردن بود و میل تو، تو را از نماز مشغول مى کرد، اوّل، افطار کن تا وسوسه نفْسِ ملامتگر از تو برهد، جز این که شرط است که پرداختن به افطار پیش از نماز، سبب نشود که وقت نماز بگذرد. (7)
در غروب های ماه مبارک رمضان، جز این دو واجب، چه کارهای دیگری انجام دهیم؟
* هر کس پیش از افطار کردن، گِردهاى نان به بینوایى صدقه دهد،
خداوند، گناهش را مى آمرزد و براى او ثواب آزاد کردن بنده اى از فرزندان اسماعیل
را مى نویسد. (8)
* امام صادق علیه السلام فرمود که امام سجّاد علیه السلام هر روز که روزه مى گرفت، دستور مى داد که گوسفندى ذبح شود و قطعه قطعه و پخته گردد. عصر که مى شد، بر روى دیگها خم مى شد تا بوى آب گوشت را در حال روزه احساس کند. سپس مى فرمود: «ظرفها را بیاورید. براى فلان خانواده بریزید. براى فلان خانواده بریزید... .» سپس نان و خرماى خشک مى آوردند و غذایش همان بود. درود خدا بر او و پدرانش باد! (9)
* هر کس هنگام افطارى و سحرى خوردن، سوره « إنّا أنزلناه » بخواند، میان آن دو (وقت) همچون کسى خواهد بود که در راه خدا به خون خویش آغشته است. (10)
* براى روزه دار، هنگام افطارش، یک دعاى مستجاب است. (11)
* هر روزه دارى، یک دعا (ى مستجاب) دارد. پس هر گاه خواست افطار کند، هنگام اوّلین لقمه بگوید: «اى آن که آمرزشت گسترده است! مرا بیامرز!» ( یا واسِعَ المَغفِرَةِ اغفِر لی ) (12)
* هر بنده روزه دارى، هنگام افطارش، یک دعاى مستجاب دارد، که آن، یا در دنیا به او داده مى شود و یا براى آخرتش ذخیره مى شود.(13)
* سه نفرند که دعایشان رد نمى شود: روزه دار، تا آن که افطار کند؛ پیشواى دادگر؛ و نفرین ستمدیده. (14)
* چهار نفرند که دعایى از آنان رد نمى شود، تا آن که درهاى آسمان براى آنان گشوده شود و دعایشان به عرش برسد: ... (یکی از آنان) روزه دار، تا آن که افطار کند. (15)
و در پایان پاسخ یکی از مراجع عظام تقلید به این سوال: « اول نماز یا افطار؟ »
پاسخ معظم له آیت الله العظمی محقق کابلی:
در صورتی که غروب شرعی ثابت شود می توان افطار کرد، فرقی نمی کند که بعد از ثابت شدن غروب شرعی اول نماز بخواند یا افطار کند، یعنی در مسئله تقدیم و تأخیر افطار از نماز تفاوت نیست که اول نماز خوانده شود یا افطار کند؛ هرچند نماز اول وقت فصیلتش بسیار زیاد است.
منبع : خبر گزاری حوزه
حضرت آیتالله گرامی در شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان؛ تفاوت رحمت عام و رحمت خاص خداوند را تشریح کردهاند.
قوه خیال را کنترل کنیم
رسانه حوزه در سالهای گذشته، شرح دعاهای هر روز را از لسان علمایی چون مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی(ره) و نیز استاد حسن عرفان منتشر نموده که مورد استقبال کاربران قرار گرفت بر این اساس امسال نیز روزههداران ارجمند را به مطالعه شرح دعاهای روز، توسط حضرت آیتالله محمدعلی گرامی دعوت میکند.
آیات وجوب روزه ماه رمضان
آیه 183 سوره بقره :
یا ایّهاالّذینَ آمَنوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الّذین مِن قبلِکُم لَعَلَّکُم تتّقون
ای کسانیکه ایمان آورده اید روزه بر شما واجب شده است همچنانکه بر کسانیکه پیش ازشما بودند واجب شد. باشد که تقوا پیشه کنید.
آیه 184 سوره بقره :
ایّاماً مَعدودات فمن کانَ مِنکُم مریضاً أَو عَلَی السّفَرٍفَعِدَّةٌ مِّن ایّامٌ أُخَروعلی الذین یطیقونه فدیةٌ طعامُ مسکین ومَن تَطَوَّعُ خیراً فَهُوَ خیرٌ لّه و أن تَصوموا خیرٌلَّکُم إن کنتم تَعلَمون
و این روزهایى چند است پس هر کس از شما مریض و یا مسافر باشد باید ایامى دیگر بجاى آن بگیرد و اما کسانى که به هیچ وجه نمى توانند روزه بگیرند عوض روزه براى هر روز یک مسکین طعام دهند و اگر کسى عمل خیرى را داوطلبانه انجام دهدبرایش بهتراست و اینکه روزه بگیریدبرایتان خیر است اگرمی دانستید.
آیه 185 سوره بقره :
شَهرُ رَمضان الّذی أُنزِلَ فیه القرآن هدیً للنّاسِ وبَیِّناتٍ مِّنَ الهُدی و الفُرقان فمَن شَهِدَ منکمُ الشَّهرُ فَلیَصُمهُ و مَن کان مریضاً أَو علَی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّن ایّامٍ أُخَر یُریدُالله بِکُمُ الیُسرَ و لایُریدُ بِکُمُ العسرَ و لِتُکملوا العدَّةَ و لِتَکَبّروا الله علَی ما هَداکُم و لعلَّکُم تَشکُرون
آن ایام کوتاه ماه رمضان است که قرآن در آن نازل شده تا هدایت مردم و بیاناتى از هدایت و جدا سازنده حق از باطل باشد پس هر کس این ماه را درک کرد باید روزه اش بگیرد و هر کس مریض و یا مسافر باشد بجاى آن چند روزى از ماههاى دیگر بگیرد خدا براى شما آسانى و سهولت را خواسته و دشوارى نخواسته و منظور اینست که عده سى روزه ماه را تکمیل کرده باشید و خدا را در برابر اینکه هدایتتان کرد تکبیر گفته و شاید شکرگزارى کرده باشید .
حلول ماه مهمانی خدا بر همــــه دلهای خداجـــــــو تهنیت باد
«إِلاَّ قیلاً سَلاماً سَلاما» «سخنی جز سلام و درود نیست.»[1]
نوع و جنس گفتار ما باید به گونهای باشد که طرف مقابلمان اذیت نشود. نوعِ کلام باید حیات بخش باشد و صدمهای به طرف مقابل نرساند.
«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْواً وَ لا تَأْثیماً» «در آنجا نه بیهودهای میشنوند و نه [سخنی] گناه آلود.»[2]
گفتار ما لغو نباشد، حرفی باشد که منفعت عقلایی اعم از معنوی یا مادی بر آن بار شود. گاهی اوقات زیادهگویی و تأکید و تکرار میتواند لغو باشد.
«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْواً وَ لا تَأْثیماً» «در آنجا نه بیهودهای میشنوند و نه [سخنی] گناهآلود.»[3]
با گفتارمان، نسبتِ گناه و خطا به یکدیگر ندهیم و فرافکنی نکنیم؛ چون در واقع گرفتار ظلمت نفس شدهایم.
«وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیداً» « ... و سخنی استوار گویید.»[4]
گفتار باید قاطع باشد و دیگران را به تردید نیاندازد. مطالب باید مرجع معتبر داشته باشد.
«قُلْ أُوحِیَ إِلَیَ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً»
«بگو: به من وحی شده است که تنی چند از جنّیان گوش فرا داشتند و گفتند: راستی ما قرآنی شگفتآور شنیدیم.» [5] «یَهْدی إِلَی الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِکَ بِرَبِّنا أَحَدا» [که] به راه راست هدایت میکند. پس به آن ایمان آوردیم و هرگز کسی را شریک پروردگارمان قرار نخواهیم داد.»[6]
شگفتی و احساس در کلام بیان شود، و صرف انتقال الفاظ بدون انتقال عواطف کافی نیست. آهنگ کلام باید تغییر کند.
«وَیْلٌ لِکُلِ هُمَزَةٍ لُمَزَة» «وای بر هر بدگوی عیبجویی.» [7]
در کلام باید از الفاظی استفاده کرده که هم پیام را منتقل کند و هم شنونده اذیت نشود و خدشهای به او وارد نشود، به عبارتی نیش نداشته باشد.
«إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبا» «داد و ستد صرفاً مانند رباست.»[8]
تشبیه در کلام نوعی هنر است، باید سعی کنیم تشبیهاتی که در گفتار وارد میکنیم صحیح و مناسب باشد، چون تشبیهات نامناسب، منجر به رفتار نامناسب میشود.
«وَ إِذْ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ یا أَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقامَ لَکُمْ فَارْجِعُوا وَ یَسْتَأْذِنُ فَریقٌ مِنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِیَ بِعَوْرَةٍ إِنْ یُریدُونَ إِلاَّ فِراراً» «و چون گروهی از آنان گفتند: ای مردم مدینه، دیگر شما را جای درنگ نیست، برگردید. و گروهی از آنان از پیامبر اجازه میخواستند و میگفتند: خانههای ما بی حفاظ است» و [لی خانههایشان] بی حفاظ نبود، [آنان] جز گریز [از جهاد] چیزی نمیخواستند.» [9]
منافقین به مۆمنین اهل مدینه «یا اهل یثرب» میگفتند، یثرب نمادی برای فحشا بوده، ولی پیامبر(ص) فرمودند: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» و این گونه، گذشته نامناسب آنها را به رُخشان نکشیدند، پیام صحیح باید عاری از هر گونه تحقیر باشد، با کلام باید استعدادها بارور شود، نه اینکه افراد تحقیر شوند.
ادامــــــه مطلب را ببیند
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى أَعْیُنَهُمْ تَفیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدینَ
و وقتی که می شنوند قرآنی را که به رسول اللَّه نازل شده می بینی چشم هایشان پر از اشک می شود ، برای خاطر اینکه حق را شناخته اند از این جهت دلهایشان نرم و اشکشان جاری میشود ، می گویند ، بار پروردگارا! ایمان آوردیم ، پس ما را هم در مسلک کسانی بنویس که شهادت به حقانیت دین دادند .
وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ یُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحینَ
چرا ما به خدا و آنچه از حق به ما رسیده است ، ایمان نیاوریم ، در حالی که آرزو داریم پروردگارمان ما را در زمره صالحان قرار دهد؟
فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ ذلِکَ جَزاءُ الْمُحْسِنینَ
پس خدا بر آنچه گفتند پاداش نیکو به آنها داد بهشت هایی که از زیر درختانش نهرها جاری است که در آن زندگانی جاوید خواهند داشت ، و این پاداش نیکوکاران است.
آیات 83 تا 85 سوره ی مائده
توکلمون رو که وقتی از دست بدیم بی طاقت میشیم
اونوقت اجازه میدیم بی صبری عنان بودنمون رو بگیره دستش
و جرات میکنیم حتی با خدا دعوا کنیم
کسی که اگر نبود و حکم نمیکرد
ما هم نبودیم
بد نگوییم به مهتاب...
اگر تب داریم!
قال رسول الله صلى الله علیه و آله :
یَقولُ اللّه عَزَّوَجَلَّ ما مِنْ مَخْلوقٍ یَعْتَصِمُ دونى إِلاّ قَطَعْتُ أسْبابَ السَّماواتِ وَأسبابَ الأَْرْضِ مِنْ دونِهِ فَإِنْ سَأَلَنى لَمْ اُعْطِهِ وَإِنْ دَعانى لَمْ اُجِبْهُ؛
خداوند عزوجل مى فرماید: هیچ مخلوقى نیست که به غیر من پناه ببرد، مگر این که دستش را از اسباب و ریسمان هاى آسمانها و زمین کوتاه کنم، پس اگر از من بخواهد عطایش نکنم و اگر مرا بخواند جوابش ندهم.
امالى طوسى، ص585، ح1210
1- آیه الکرسی نوری از آسمان است .
2- آیه الکرسی آیتی از گنج عرش است .
3- آیه الکرسی باعث ایمنی در سفر است .
4- آیه الکرسی اعلاء ترین نقطه قرآن است .
5- ذکر رسول مکرم اسلام در بستر؛ خواندن آیه الکرسی بود .
6- با خواندن آیه الکرسی انسان دچار هیچگونه آفتی نخواهد داشت .
7- برای رفع فقر آیه الکرسی موثر است و کمک الهی از غیب می رسد .
8- همه چیز در آیه الکرسی است یعنی کرسی گنجایش آسمانها و زمین را دارد .
9- در تنهایی آیه الکرسی بخوانی باعث رفع ترس می شود و از سوی خدا کمک می رسد .
10- آیه الکرسی رادر نماز ها ؛ روزها؛ شبهای ایام هفته ؛ سفرها و در نماز شب و دفن میت بخوانید .
11- هنگام خواب نیز آیه الکرسی بخوانید زیرا با عث می شود خداوند فرشته ای نگهبان و محافظت بگمارد تا صبح سلامت بمانی .
12- هر گاه از درد چشم شکایت داشتی آیه الکرسی بخوانید و آن درد را اظهار نکنید آن درد بر طرف می شود و از آن عافیت می طلبید .
13- پیامبر اسلام (ص) : در خانه ای که آیه الکرسی خوانده شود ابلیس از آن خانه دور می شود و سحر وجادو در آن خانه وارد نمی شود .
14- آیه الکرسی پایه و عرش الهی است و هدف از خواندن آن این است که مردم در عبادت جز خداوند کسی را نپرستند و به ذلت فرو نروندو روح یکتا پرستی ایجاد کنند و از بندگی ناروا آزاد شوند و آیه الکرسی عقلها را بیدار و اله حقیقی را معرفی و خدای دانا و توانا را به مردم می شناساند .
15- وقت غروب 41 بار آیه الکرسی را بخوانی حاجت روا می شوی 0 ( 41 بار تا علی العظیم بخوان یعنی یک آیه ) مجرب است 0 و برای رفع هم و غم ؛ شفای مریض ؛ درمان درد؛ رحمت خداوند و زیاد شدن نور چشم آیه الکرسی را مدام بخوانید .
16- اگر مومن آیه الکرسی را بخواند و ثوابش را برای اهل قبول قرار دهد خداوند ملکی را بر او مقرر می کند که برایش تسبیح کند .
17- آیه الکرسی در مزرعه و مغازه پنهان کردن باعث برکت مزرعه و رونق گرفتن کسب است .
18- از پیامبر نقل نموده اند که : این آیه عظیم تر از هر چیزی است که حق تعالی آفریده است .
19- چند چیز حافظه را زیاد می کند یکی از آن خواندن آیه الکرسی است .
20- با خواندن آیه الکرسی را بخوانی تا شب در امان خدا هستی .
21- هر صبح آیه الکرسی را بخوانی تا شب در امان خدا هستی .
22- آسان شدن مرگ بوسیله آیه الکرسی است .
23- آیه الکرسی عضیم ترین آیه در قرآن است .
24- برای حفظ مال و جان آیه الکرسی بخوان .
25- آیه الکرسی ویرانگر اساس شرک است .
26- آیه الکرسی سید سوره بقره است .
1- خداوند تنها زنده جاوید است .
2- همه چیز به خداوند بستگی دارد .
3- اسلام دین منطق و برهان است نه زور .
4- خداوند لحظه ای از تدبیر عالم غافل نیست .
5- هرزنده ای حستگی و خواب دارد جز خدا .
6- هیچ کس غیر از خدا ؛ از خود چیزی ندارد .
7- راه حق یکی است ولی راه های انحرافی متعدد .
8- ایمان به خداوند زمینه ساز و راهیابی انسان به نور است .
9- آنچه در زمین و آسمان است حاکمیت و مالکیت آن با خداست .
10- در راه حق که نور است امکان رشد؛ علم ؛ امید و آرامش وجود دارد .
11- محکم بودن ریسمان کافی نیست محکم گرفتن ریسمان هم شرط است .
12- تکیه به طاغوت و آنچه غیر خدایی است گسستنی و از بین رفتنی است .
13- خداوند از همه چیز آگاهی دارد لذا گناهکار باید حیاء کند چون خدا می بیند .
14- عدم پذیرش ولایت الهی منجر به انحراف آدمی می شود که ولایت طاغوتیان را بپذیرد .
15- کافران اهل آتش و برای همیشه در آن ماندگارند ( عاقبت و عقوبت اهل کفر؛ زمینه ساز پذیرش حاکمیت طاغوت است )
16- یکی از مصادیق تمسک به عروه الوثقی و ریسمان محکم الهی ؛ اتصال به اولیاء خدا و امامان اهل بیت (ع) است .
17- قرآن درباره حق ؛ کلمه نور و در مورد انحراف؛ کلمه ظلمات و تاریکی ها را تعبیر می کند .
18- تا طاغوتها محو نشوند توحید جلوه نمی کند ( اول کفر به طاغوت بعد ایمان به خدا .
19- اتمام حجت خدا وند برمردم با روشنی راه حق از باطل و هدایت از گمراهی .
20- ایمان به خداوند و کفر به طاغوت موجب یاری و دوستی خداوند است .
21- او از هستی حفاظت می کند پس می تواند انسان را هم حفاظت کند .
22- تاثیر علل و اسباب در نظام الهی به اذن خداوند است .
23- غیر مسلمان را نباید مجبور به پذیرش اسلام کرد .
24- ایمان به خدا و رابطه با اولیاء خدا ابدی است .
25- خداوند حال و آینده موجودات را می داند .
26- هر ولایتی جز ولایت الهی؛ طاغوتی است .
27- کفار برای همیشه در قهر الهی است .
28- شیطان از مصادیق طاغوت است .
29- اسلام با استکبار سازش نمی کند .
30- اصحاب طاغوت اصحاب نارند .