علائم ظهور - سفیانی
جمعه, ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۱:۴۷ ب.ظ
سفیانی
(اثبات الهداة ج 3 ص 619):
عن ابن مسعود (ره) عن النبی (ص): فی حدیث السفیانی انه یبعث جیشا الی الکوفة و خمسة عشر الف راکب الی مکة والمدینة لمحاربة المهدی ومن معه و ذکر الحرب فی الکوفة و المدینة الی ان قال: ثم یسیرون نحو مکة لمحاربة المهدی (ع) و من معه، فاذا و صلوا الی البیداء مسخهم الله اجمعین، فذلک قوله تعالی: «و لو تری اذا فرعوا فلا فوت و اخذوا من مکان قریب».
بنقل از ابن مسعود (ره) از رسول خدا (ص) فرمود: در حدیث سفیانی که او سپاهی بسوی کوفه میفرستد و پانزده هزار کس را بسوی مکه مشرفه و مدینه مکرمه برای جنگ با مهدی (ع) و همراهانش میفرستد و آنگاه جنگ در کوفه و مدینه مکرمه ذکر کرد تا آنجا که فرمود: سپس بسوی مکه مشرفه برای جنگ با مهدی (ع) که همراهانش روند و چون به بیابان رسند خدایشان همگی را مسخ کند و این است تفسیر آیه کریمه: «و اگر ببینی».
(بحار ج 52 ص 182):
عن ابن اسباط قال: قلت لأبیالحسن: جعلت فداک ان ثعلبة بن میمون حدثنی عن علی بن المغیرة، عن زید العمی عن علی بن الحسین (ع) قال: یقوم قائمنا لموافاة الناس سنة قال: یقوم القائم بلا سفیانی؟ ان امر القائم حتم من الله، و امر السفیانی حتم من الله و لا یکون قائم الا بسفیانی، قلت: جعلت فداک فیکون فی هذه السنة، قال: ماشاءالله قلت: یکون فی التی یلیها قال: یفعل الله ما یشاء.
بنقل از ابن اسباط گفت: به حضرت امام کاظم (ع) عرض کردم: فدایت شوم همانا ثعلبه بن میمون به من خبر داد از علی بن مغیره از زید عمی از حضرت امام سجاد علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیهما فرمود: قائم ما (ع) در سالی برای آسایش مردم قیام فرماید. راوی گفت: قائم (ع) بدون سفیانی قیام فرماید؟ فرمود:
همانا امر قائم (ع) حتمی و ابرامی از خدا است، وکار سفیانی هم حتم و ابرام از خدا است و قیام قائم (ع) نباشد مگر به سفیانی راوی گفت: عرض کردم: فدایت شوم در همانسال؟ فرمود: آنچه خدا بخواهد عرض کردم: در سال بعد خواهد بود؟ فرمود: خدا هر چه خواهد میکند.
(بحار ج 52 ص 203):
عن ابیعبدالله (ع) قال: خمس قبل قیام القائم (ع): الیمانی و السفیانی و المنادی ینادی من السماء و خسف بالبیداء و قتل النفس الزکیة.
امام صادق (ع) فرمود: قبل از قیام حضرت قائم (ع) پنج علامت خواهد بود: یمانی سفیانی و منادی آسمانی و فرو رفتن در بیابان و قتل نفس زکیه.
(بحار ج 52 ص 204):
عن المعلی بن خنیس، عن ابیعبدالله (ع) قال: ان امر السفیانی من الامر المختوم، و خروجه فی رجب.
بنقل از معلی بن خنیس از امام صادق (ع) فرمود: همانا کار سفیانی امری است حتمی و خروجش در ماه رجب باشد.
(بحار ج 52 ص 204):
عن عمر بن حنظلة قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: قبل قیام القائم (ع) خمس علامات محتومات: الیمانی و السفیانی و الصیحة و قتل الزکیة و الخسف بالبیداء.
بنقل از عمر بن حنظله گفت: از امام صادق (ع) شنیدم میفرمود: قبل از قیام قائم (ع) پنج علامت حتمی باشد: یمانی و سفیانی و صیحه آسمانی و قتل نفس زکیه و فرو رفتن در بیابان.
(بحار ج 52 ص 205):
عن بن ابی عمیر (ره) عن بن اذینة: قال ابو عبدالله (ع):قال ابی(ع): قال امیرالمؤمنین (ع): یخرج ابناکلة الاکباد من الوادی الیابس، و هو رجل ربعة، وحش الوجه، ضخم الهامة بوجهه اثر الجدری اذا رأیته حسبته اعور اسمه عثمان و ابوه عنبسة و هو من ولد ابیسفیان حتی یأتی ارض «قرار و معین» فیستوی علی منبرها.
بنقل از ابنابیعمیر (ره) از ابناذینه گفت: امام صادق (ع) فرمود: پدر بزرگوارم (ع) فرمود: حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پسر هند جگر خوار لعنها الله از بیابان خشک بیرون میآید و او مردی میانه بالا است و چهرهای وحشتزا سری بزرگ دارد در صورتش اثر آبله موجود است چون او را ببینی خیال میکنی یک چشم است نامش عثمان و نام پدرش عنبته میباشد و او از فرزندان ابوسفیان است میآید تا به زمینی که قرارگاه و آب گوارا برسد و بر منبرش جای گیرد.
(بحار ج 52 ص 206):
عن بن محبوب (ره) عن الثمالی قال: قلت لأبیعبدالله (ع): ان اباجعفر (ع) کان یقول ان خروج السفیانی من الأمر المحتوم قال لی: نعم، و اختلاف ولد العباس من المحتوم وقتل النفس الزکیة المحتوم و خروج القائم (ع) من المحتوم. فقلت له: فکیف یکون النداء؟ قال: ینادی مناد من السماء اول النهار الا ان الحق فی علی و شیعته، ثم ینادی ابلیس لعنة الله فی آخر النهار الا ان الحق فی السفیانی و شیعته: فیرتاب عند ذلک المبطلون.
بنقل از ابنمحبوب (ره) از ثمالی (ره) گفت: به حضرت امام صادق (ع) عرض کردم: حضرت امام باقر (ع) میفرمود: همانا خروج سفیانی امر حتمی است امام صادق (ع) به من فرمود: آری و از پی هم آمدن اولاد عباس نیز حتمی است و قتل نفس زکیه حتمی است و خروج حضرت قائم (ع) امر حتمی است، پس عرض کردم: نداء و فریاد چگونه باشد؟ فرمود: منادی از آسمان در اول روز فریاد میکشد: هان که حق با علی (ع) و شیعیان او است سپس ابلیس لعنه الله در آخر روز فریاد میکند هان که حق با سفیانی و پیروان او میباشد در نتیجه باطل اندیشان به شک و تردید درافتند.
(بحار ج 52 ص 209):
عن عامر بن واثلة، عن امیرالمؤمنین (ع) قال: قال رسول الله (ص): عشر قبل الساعة لابد منها، السفیانی و الدجال و الدخان و الدابة و خروج القائم و طلوع الشمس من مغربها، و نزول عیسی (ع) و خسف بالمشرق، و خسف بجزیرة العرب و نار تخرج من قعر عدن تسوق الناس الی المحشر.
بنقل از عامر بن واثله از حضرت امیرالمؤمنین (ع) از حضرت رسول اکرم (ص) فرمود:
ده چیز قبل از قیامت ناگزیر واقع شدنی است: سفیانی و دجال و دود و جنبنده و خروج حضرت قائم (ع) و طلوع آفتاب از مغرب و نزول حضرت عیسی (ع) و فرورفتن به زمین در مشرق و فرو رفتن به زمین در جزیرة العرب و خارج شدن از درون عدن که مردم را به محشر میراند.
(بحار ج 52 ص 215):
عن عمر بن ابان الکلبی، عن ابیعبدالله (ع) قال: کأنی بالسفیانی او بصاحب السفیانی قد طرح رحله فی رحبتکم بالکوفة، فنادی منادیه من جاء برأس شیعة علی فله الف درهم فیثب الجار علی جاره، و یقول: هذا منهم، فیضرب عنقه و یأخذ الف درهم. اما ان امارتکم یؤمئذ لا یکون الا لاولاد البغایا و کأنی انظر الی صاحب البرقع، قلت: و من صاحب البرقع؟.
بنقل از عمر بن ابان کلبی از امام صادق (ع) فرمود: بخدا قسم گوئی میبینم سفیانی یا رفیق سفیانی را که بار خود را در میدان کوفه تنها افکنده و منادی او فریاد میکشد: هر کس سر یک نفر شیعه علی (ع) را بیاورد هزار درهم بگیرد همسایه به همسایه حمله آورد و گوید: این از شیعیان است پس گردنش را بزند و هزار درهم بگیر. هان که فرمانروائی شما امروز نمیباشد مگر در دست زنازادگان و گوئی میبینم صاحب برقع را عرض کردم: صاحب برقع کیست؟
(بحار ج 52 ص 216):
فقال: رجل منکم یقول بقولکم یلبس البرقع فیحوشکم فیعرفکم و لا تعرفونه، فیغمزبکم رجلا رجلا اما انه لا یکون الا ابنبغی.
پس گفت: مردی از شما: است از شما مانند گفتار شما میگوید برقع میپوشد به شما احاطه میکند و شما را میشناسد و شما او را نمیشناسید سپس یکی یکی از شما را با چشم اشاره میکند هان که او زنازاده است.
(بحار ج 52 ص 213):
روی حذلم بن بشیر قال: قلت لعلی بن الحسین: صف لی خروج المهدی و عرفنی دلائله و علاماته فقال: یکون قبل خروجه خروج رجل یقال له عوف السلمی بارض الجزیرة و یکون مأواه تکریت و قتله بمسجد دمشق ثم یکون خروج شعیب بنصالح من سمرقند ثم یخرج السفیانی الملعون من الوادی الیابس، و هو من ولد عتبة ابن ابیسفیان، فاذا ظهر السفیانی اختفی المهدی ثم یخرج بعد ذلک.
حذلم بن بشیر گفت: به حضرت امام سجاد علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیهما عرض کردم: خروج حضرت مهدی (ع) را توصیف فرما و دلائل و علامتهای او را به من بشناسان. فرمود: قبل از خروج مهدی (ع) خروج مردی است که او را عوف سلمی گویند در سرزمین جزیره و جایگاهش تکریت میباشد و در مسجد دمشق کشته شود پس از آن خروج شعیب ابنصالح از سمرقند سپس خروج سفیانی ملعون از بیابان خشک خواهد بود و او از فرزندان عتبة ابن ابی سفیان است و چون سفیانی ظاهر گردد مهدی (ع) پنهان است و پس از آن خروج فرماید.
