مِشـــــکوة

گشاینده

چون آغازگر قرآن است به این نام نامیده شده و این سوره در زمان خود پیامبر (ص)نیز همین نام را داشته است و به خاطر حمد و ستایشی که از خداوند به عمل آمده نام دیگر سوره حمد است.«آیه 1/حمد»

حمد،وافیه,شکر,سبع الثانی,ام الکتاب,اساس,کافیه,الکنز، ام القرآن، مناجات، شفا، دعا، صلوة

نعمتها و تربیت همه موجودات از ذات مقدس خدا سرچشمه می گیرد.اساس خلقت و تربیت و حاکمیت خدا بر پایه رحمت و رحمانیت است.توجه به معاد و سرای پاداش اعمال و حاکمیت خدا بر آن دادگاه.بیانگر توحید در عبادت و تکیه گاه انسان به خدا.بیان نیاز و عشق بندگان به هدایت الهی.توضیح صراط مستقیم که از راه مغضوبین و گمراهان جداست.اوّلش ستایش، وسطش اخلاص و آخرش نیایش است.

به ترتیب جمع آوری، اولین سوره است که در قرآن آمده است. به ترتیب نزول، یک بار در مکه و یک بار در مدینه نازل شده است .

ندارد

الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ

صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ

پیامبر اسلام (ص) فرمود: «هر مسلمانی سوره حمد را بخواند, پاداش او به اندازه کسی است که دو سوم قرآن را خوانده است ». از علی(ع) نقل شده که پیامبر(ص) فرمود: «خداوند بزرگ به خاطر دادن سوره حمد بر من منت نهاده و آنرا در برابر قرآن عظیم قرار داده و سوره حمد با ارزشترین ذخایر عرش خداست».