مِشـــــکوة

{هرچیزی حقّی دارد،حقّ تقوا چیست؟}

پروردگار متعال در آیه 102 سوره "آل عمران" میفرماید:

"یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ"

(اى کسانى که ایمان آورده اید! آنگونه که حقِّ تقوا و پرهیزگارى است [حقِّ تقوا را به جای آورید ، از مخالفت فرمان] خدا بپرهیزید، و جز بر آیین اسلام از دنیا نروید)

امام صادق(علیه السلام) در تفسیر این آیه شریفه میفرماید:

در تفسیر" در المنثور" از پیامبر (ص) و در تفسیر" عیاشى" و" معانى الاخبار" از امام صادق ع نقل شده که در

تفسیر" حق تقوى" فرمودند" فِی قَوْلِهِ تَعَالَى اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ قَالَ:

1)     أَنْ یُطَاعَ فَلَا یُعْصَى

2)     وَ یُذْکَرَ فَلَا یُنْسَى

3)      وَ یُشْکَرَ فَلَا یُکْفَر"

حقّ تقوا و پرهیزگارى این است که پیوسته اطاعتِ فرمان {او} کنى ، و هیچ گاه معصیت ننمایى ، همواره به یاد {او} باشى ، و {او} را فراموش نکنى ، و در برابر نعمت هاى {او} شکرگذار باشى و کفرانِ نعمت {او} ننمایى

(شرح نهج البلاغه/ابن ابى الحدید_جلد۱۱_صفحه۱۸۵)
(تفسیر نمونه_سوره آل عمران_آیه102)