مِشـــــکوة

امام على علیه السلام :

اَلسَّخاءُ یُکسِبُ المَحَبَّةَ وَیُزَیِّنُ الخلاقَ؛
سخاوت، محبّت آور و زینت اخلاق است.

غررالحکم، ج2، ص10، ح1600

امام صادق علیه السلام :

اَلسَّخاءُ مِن أخلاقِ الأنبیاءِ ، وهُوَ عِمادُ الإیمانِ ، ولا یَکونُ مُؤمِنٌ إلاّ سَخیّا ، ولا یَکونُ سَخیّا إلاّ ذو یَقینٍ وهِمَّةٍ عالیَةٍ ؛ لأِنَّ السَّخاءَ شُعاعُ نورِ الیَقینِ ، ومَن عَرَفَ ما قَصَدَ هانَ عَلَیهِ ما بَذَلَ؛

سخاوت از اخلاق پیامبران و ستون ایمان است . هیچ مؤمنى نیست مگر آن که بخشنده است و تنها آن کس بخشنده است که از یقین و همّت والا برخوردار باشد ؛ زیرا که بخشندگى پرتو نور یقین است . هر کس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود .

بحارالأنوار، ج71، ص355، ح17

رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

اَلسَّخىُّ قَریبٌ مِنَ اللّه  ، قَریبٌ مِنَ النّاسِ ، قَریبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛
سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است.

بحارالأنوار، ج73، ص308، ح37

رسول اکرم صلی الله علیه و آله :

طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ وطَعامُ الشَّحیحِ داءٌ؛
غذاى سخاوتمند، داروست و غذاى بخیل، درد.

بحارالأنوار، ج71، ص357، ح22

امام صادق علیه ‏السلام :

ـ لَمّا سُئلَ عَن حَدِّ السَّخاءِ ـ : تُخرِجُ مِن مالِکَ الحَقَّ الّذى أوجَبَهُ اللّه  عَلَیکَ ، فَتَضَعَهُ فى مَوضِعِهِ؛
در پاسخ به سئوال از مرز سخاوت فرمودند: حقوقى را که خداوند بر اموال تو واجب کرده است، خارج کنى و آن را در جاى خودش قرار دهى.

غررالحکم، ج1، ص113، ح413