شرح دعای روز هفتم ماه رمضان
شرح دعای روز هفتم؛ چه کسانی کور وارد محشر می‌شوند؟
آیت‌الله گرامی در شرح دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان سرانجام کسانی که از یاد خدا غافل می‌شوند را تشریح کرده است.
اللَّهُمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَى صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِوَ ارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِیقِکَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّین ؛ إقبالالأعمال ص : 132؛
خدایا مرا در این روز بر روزه و اقامه نماز یارى کن و از لغزش‌ها و گناهان دور ساز و ذکر دایم نصیبم فرما به حق توفیق بخشى خود، اى رهنماى گمراهان عالم.
*مراتب عبادت
اللَّهُمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَى صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ
خدایا، کمکم کن که در این ماه، روزه دار باشم و به عبادت قیام کنم، البته، عبادت هم مراتبی دارد. انسان باید در مراتب عبادت حضرت حق، به مرتبه ای برسد که مانند حضرت علی علیه السلام بگوید «خدایا تو را نه به شوق بهشتت و نه از ترس دوزخت عبادت مىکنم، بلکه تو را شایسته پرستش مىدانم و خودت را مىخواهم».
حضرت زین العابدین «علیه السّلام» مىتواند ترسیمى از وضع این گونه افراد بدهد" آن حضرت می‌فرماید: گروهى از ترس عبادت مىکنند و این عبادت بردگان است، گروهى به طمع بهشت عبادت مىکنند و این عبادت اجیران مىباشد که به شوق دریافت اجرت کار مىکنند، گروهى هم به خواست خود، خداوند را عبادت مىکنند و این عبادت آزادگان است".
*روزه کامل
وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ
خدایا، خودت مرا از لغزش ها و گناه در این ماه حفظ کن؛ اعضاء و جوارحم نیز روزه داشته باشد؛ در حدیث وارد شده است «اِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شَعْرُکَ وَ جِلْدُکَ.... کافی ج 4 ص 87» باید گوش و چشم و..اعضاء و جوارح روزه دار باشند.
*عاقبت دوری از یاد خدا
وَ ارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوَامِهِ
خدایا در این ماه روزی ام کن که دائما ذکر تو را بگویم.
باید متوجه این مطلب بود که إعراض از یاد خدا، موجب نابینائى در قیامت می‌شود؛ وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِى فَإِنَّ لَهُ و مَعِیشَةً ضَنکًا وَ نَحْشُرُهُ و یَوْمَ الْقِیَمَةِ أَعْمَى* قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِى أَعْمَى وَ قَدْ کُنتُ بَصِیرًا قَالَ کَذ لِکَ أَتَتْکَ ءَایَتُنَا فَنَسِیتَهَا وَ کَذلِکَ الْیَوْمَ تُنسَى ، طه آیات 124- 126»
*چه کسی کور است
«و کسى که از یاد خدا إعراض کند، زندگى او توأم با سختى و مشکلات خواهد بود، و ما او را در روز قیامت کور محشور خواهیم کرد، می‌گوید: اى پروردگار من! در دنیا بینا بودم، چرا مرا در اینجا کور محشور نمودى؟ خداوند می‌فرماید: زیرا در دنیا، آیات ما به سوی تو آمد و آنها را فراموش کردى! و بدین جهت امروز نیز فراموش شده‌ای!»
*تصرف دل سخت است
بِتَوْفِیقِکَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّین
همه این امور، با توسل به مقام توفیق توست، ای کسی که همه گمراهان را تو هدایت می کنی.
توفیق، امر مهمی است که انسان اهل ایمان، به آن نیاز دارد؛ گاهى درس خواندن به تنهائى موجب درک حقایق و رسیدن به آن نیست، خواست و جذبه محبوب هم باید باشد:
تسبیح و خرقه، لذت مستى نبخشدت همت در این عمل، طلب از مىفروش کن
گر مىبرندت واصلى ور مىروى بی‌حاصلى رفتن کجا، بردن کجا، توفیق ربّانیست این
تصرف دل، بسیار سخت است. گریه و خنده هم در کف قدرت اوست. « وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَ أَبْکى ؛ نجم 43 » او مىخنداند و او مىگریاند.
«قلب المؤمن بین إصبعی الرحمن یقلبه کیف یشاء؛ عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ج1، ص: 48» دل مؤمن میان دو انگشت خداوند است و او را آن طور که بخواهد مىگرداند. در عین حال باید بدانیم که انسان، با رفتار خود این برخوردارى از تقلیب و تقلّب الهى را در خویش به وجود می آورد.
