و لا تقطع رجـــــائنا ... !
جمعه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۲، ۰۸:۱۵ ب.ظ
نَحْنُ عِبادُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ،
اینک ما بندگان توایم
وَ اَنَا اَفْقَرُ الْفُقَرآءِ اِلَیْکَ، فَاجْبُرْ فَاقَتَنا بِوُسْعِکَ
و من نیازمندترین نیازمندان به توامپس تهیدستى ما را به توانگریت چاره کن
وَ لاتَقْطَعْ رَجآءَنا بِمَنْعِکَ، فَتَکُونَ قَدْ اَشْقَیْتَ مَنِ
و رشته امید ما را با منع کردن لطفت قطع مکن، که اگر چنین کنى، کسى را که از رحمتت نیکبختى
اسْتَسْعَدَ بِکَ، وَ حَرَمْتَ مَنِ اسْتَرْفَدَ فَضْلَکَ، فَاِلى مَنْ
خواسته بدبخت کردهاى، و آن را که از فضلت عطا خواسته محروم نمودهاى، در این حال از
حِینَئِذٍ مُنْقَلَبُنا عَنْکَ؟ وَ اِلى اَیْنَ مَذْهَبُنا عَنْ بابِکَ؟
پیشگاهت به سوى چه کسى رو کنیم؟
صحیفه ی سجادیه
