وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ بقره 207
معنای آیه: در میان مردم کسی است که برای خشنودی خدا، جان خود را می فروشد و خداوند نسبت به بندگان مهربان است. ابن
ابی الحدید از علمای قرن هفتم اهل سنت گوید: « تمام مفسران گفته اند این
آیه درباره حضرت علی (ع) نازل شد که در شب هجرت در بستر پیامبر (ع) خوابید»
در آن شب افرادی از قبایل مختلف جمع شدند تا پیامبر (ص) را به قتل رسانند.
علی (ع) در بستر آن حضرت خوابید تا ایشان به سلامت از شهر مکه خارج شوند