نگاهى به جایگاه ایرانیان در علم قرائت، تفسیر و حدیث
چکیده:
پیشرفتها و دستاوردهاى ایرانیان در علوم قرآنى قرائت، تفسیر و حدیث بخش مهمى از عصر شکوفایى فرهنگى اسلامى را دربر گرفته است. بررسى تاریخى با تکیه بر کانون جغرافیایى علمى نشان مىدهد که در عصر شکوفایى فرهنگى اسلامى، حداقل دو کانون اصلىِ خراسان و رى و دو کانون فرعىِ اصفهان و فارس مهمترین مراکز علوم قرآنى ایران در قرون ابتدایى اسلامى بودهاند.
در این میان خراسان که خود به چهار قسمتِ جغرافیایى شمالى، شرقى، غربى و مرکزى بخشپذیر است، در زمینه تربیت دانشمندان علوم قرآنى بر شهر رى پیشى دارد. این تحقیق با بررسى دانشمندان بزرگ ایرانى در علم حدیث، قرائت و تفسیر، ضمن نشان دادن جایگاه ایرانیان در عصر شکوفایى فرهنگى اسلامى، به معرفى کیفیت و کمیت کانونهاى جغرافیایى علمى ایران در قرون ابتدایى اسلامى مىپردازد.
مقدّمه
یکى از دستاوردهاى مهم ورود اسلام به ایران، شکستن چارچوبهاى طبقاتى تحمیلى بود که ساسانیان همانند سلسلههاى قبل به جامعه ایرانى تحمیل مىکردند. با از بین رفتن طبقات قانونى ساسانیان و یکسان شدن مردم در برابر فاتحان جدید، طبقات پایینتر به سرعت شروع کردند به تمرکز قوا در عرصههایى که پیش از آن، ورود به آنها ممنوع بود.
مهمترینِ این عرصه، دانش بود. هنوز سه نسل از ورود اسلام به ایران نگذشته بود که ایرانیان پایههاى بسیارى از علوم قرانى مانند قرائت، حدیث، و دانشهاى ادبى در زبانهاى پارسى و عربى را پدید آوردند یا تقویت کردند. در میانه قرن دوم ایرانیان پیشتازى خود را در تمام عرصههاى علوم اسلامى آغاز کردند و تا قرن پنجم هجرى این پیشتازى را به یکهتازى تبدیل کردند.
ایرانیان در این اعصار در بسیارى از علوم مانند حدیث، صرف، نحو، عروض، قرائت، کلام، فلسفه، منطق، پزشکى، ریاضى و تمام توابع آن، بسیارى از مهمترین پیشرفتهاى قرون وسطى را به ثبت رساندند. به این ترتیب در عصر شکوفایى فرهنگى اسلامى رداى ارغوانى علم بیش از هر ملیتى دیگر به ایرانیان رسید.
در میان این علوم، ایرانیان در سه علم قرآنىِ قرائت، تفسیر و حدیث جایگاه ویژهاى دارند. تاکنون چندین کتاب و مقاله درباره دستاوردهاى ایرانیان در علوم مذکور نگارش یافته است، با این حال، در بیشتر این نوشتهها، به داورى درباره آثار و آراى نویسندگان و محققان علوم سهگانه پیشگفته پرداخته شده است. بنابراین، نگاهى با دقت نظر در ترتیب تاریخى و ویژگىهاى جغرافیایى محققان و علماى ایرانى در قرون آغازین اسلام در ایران لازم به نظر مىرسد.
یکى از نوآورىهاى موردنظر نویسندگان این مقاله بخشبندى جغرافیایى کانونهاى علمى ایران در دوره شکوفایى فرهنگى اسلام است. این دیدگاه جغرافیایى نشان مىدهد که مىتوان در برخى از علوم، پیشرفتهاى علمى را به چند کانون ویژه مانند خراسان، رى و گاهى اصفهان و فارس تفکیک نمود. براى توضیح دلیلهاى پیشرفتهاى علمى در مناطق مىتوان از تغییرات تاریخ سیاسى هریک از مناطق گفته شده بهره گرفت و نقش تاریخى و میزان تأثیر حکومتها را در توسعه علوم گوناگون را مدنظر قرار داد.
نگارندگان در این مقاله کوشیدهاند به این سؤال پاسخ دهند که:برترىهاى ایرانیان در عصر شکوفایى فرهنگى اسلام در سه شاخه قرائت، تفسیر و حدیث را چه کسانى و در کجا پدید آوردند؟مهمترین فرضیه در پاسخ به این پرسش این است که: دستاوردهاى ایرانیان در علم قرائت، حدیث و تفسیر در کانونهاى جغرافیایى خاص صورت گرفته است.
پیشینه اجتماعى