مِشـــــکوة

وبلاگ تخصــصی قــرآن و حدیث

مِشـــــکوة

وبلاگ تخصــصی قــرآن و حدیث

قرآن و اهل بیت (ع) نورند . نوری که انسان می تواند در پرتو آن به تعالی و تکامل برسد .
منشأ نور خداست و همه انوار عالم ، فروغ و تجلی خود را از نور خدا می گیرند .
" مشکوة " همان سرچشمه نور است که همه انوار را در بر دارد....
این وبلاگ تخصصی و پیرامون قرآن و اهل بیت ( ع ) است که به میمنت میلاد پیامبر اکرم حضرت محمد ( ص )
و صادق آل محمد ( ع ) در روز 17 ربیع الأول ایجاد گردیه است . امید است مورد علاقه و عنایت شیفتگان قرآن و عترت
واقع گردد. و الحمد لله رب العالمین

۳۳ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۲ ثبت شده است

۲۲
ارديبهشت

فضیلت ماه رجب


در حدیث معروف از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) وارد شده است که خداوند در آسمان هفتم، ملکی گذاشته به اسم داعی. وقتی ماه رجب شروع می شود این ملک هر شب تا صبح صدا می زند: خوشا به حال کسانى که با میل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا آرند.

بدان که ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت تمامند و روایت بسیار در فضیلت آنها وارد شده است.

 

رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود:

کسی که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد مستوجب خشنودی بزرگ خدا گردد و غضب الهی از او دور گردد و دری از درهای جهنم برروی او بسته شود.

 

امام موسی بن جعفر(علیه السلام) فرمود:

هرکه یک روز ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنم یکساله راه از او دور شود.

(مفاتیح الجنان)

۲۲
ارديبهشت




و مپندار که خداوند از آنچه ظالمان انجام می دهند، غافل است، همانا آن ها را برای روزی که چشم ها در آن خیره می شوند، تأخیر انداخته است.
روزی که زمین به زمینی دیگر و آسمان ها نیز مبدل می شوند و همه در برابر خدای یگانه مقتدر حاضر می گردند.

سوره شریفه رعد، آیات 47-

۲۱
ارديبهشت

98402946921272678432.jpg

نمازهای پنج گانه به نهر جاری گوارایی می مانند که بر در خانه هایتان روان است وهر روز پنج بار خود را در زلال آن شست و شو می دهید، و دیگر هیچ پلیدی باقی نمی ماند.

 


حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله):

۱٫ الصَّلاة مِعرَاجُ المُؤمِن 
نماز، معراج مؤمن است.

کشف الاسرار، ج ۲، ص ۶۷۶ 

2. الصَّلاة نُورُ المُؤمِن 
نماز نور مؤمن است.

نهج الفصاحه، ص ۳۹۶


3. عَلَمُ الایمَان الصَّلاة
علامت و نشانه ایمان نمازاست.

شهاب الاخبار، ص ۵۹


4. الصَّلاة عِمَادُ دِینُکُم 
نماز، پایه و ستون دین شماست.

میزان الحکمه، ج ۵، ص ۳۷۰

۵٫ عَلَمُ الاسلامِ الصَّلاة
نماز، پرچم اسلام است.

کنز العمال ، ج ۷، ص ۲۷۹ حدیث ۱۸۸۷


6. اِنَّ الصَّلاة قُربانُ المُؤمِن 
همانانماز خواندن وسیله نزدیکی مؤمن به خداست.

کنز العمال ، حدیث ۱۸۹۰۷

۷٫ موضِعِ الصَّلاة مِنَ الدِّین کَموضِعِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَد
جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است.

کنز العمال، ج ۷، حدیث ۱۸۹۷۲

۸٫ الصَّلاة مِفتَاحُ الجَّنَّه
نماز کلید بهشت است.

نهج الفصاحه، حدیث ۱۵۸۸


9. قُرَّهُ عَینِی فِی الصَّلاة 
روشنی چشم من در نماز است.

نهج الفصاحه، ص ،۲۸۳ حدیث۱۳۴۳

۱۰٫ مَن حَافَظَ عَلَی الجَمَاعَه حِیثُمَا کَانَ مَرَّ عَلَی الصِّراطِ کَالبَرقِ الخَاطِفِ اللّامِع فِی أوَّلِ زُمرهِ مَعَ السّابِقِین 
کسی که محافظت و مداومت بر نماز جماعت کند، مانند برق سریع و درخشان همراه نخستین گروه بهشتیان از روی صراط می گذرد.

ثواب الاعمال، ص ۳۴۳

۱۱٫ إنَّ الله وَعَدَ أن یَدخُلَ الجَّنَّه ثَلاثَه نُفُورٍ بِغَیرحِسابٍ و یَشفَعُ کُلَّ واحِدٍ مِنهُم فِی ثَمانِینٍ الفاً، المُؤذِّن و الامام، و رَجُل یَتَوَضَّا ثُمَّ یَدخُل المَسجِد فَیُصَلِّی فِی الجَماعَه 
همانا خداوند به سه گروه وعده داد، بدون حساب وارد بهشت شوند، و هر یک از این سه گروه (روز قیامت) می توانند هشتاد هزار نفر راشفاعت کنند وآن ها عبارتند از: ۱- مؤذن ۲- امام جماعت ۳- کسی که وضو بگیرد، سپس داخل مسجد شود و نماز را به جماعت به جا آورد.

مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۴۸۸

۱۲٫ التَّکبِیرهَ الأولی مَعَ الامامِ خَیرٌ مِنَ الدُّنیا وَ مَا فِیهَا
تکبیر اول را با امام جماعت گفتن بهتر است از دنیا و آنچه در آن است.

مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۴۸۸

۱۳٫ إنَّ الله یَستَحیِیَ مِن عَبدِهِ إذا صَلَّی فِی جَماعَهٍ ثُمَّ سَألَهُ حَاجَهً أن یَنصَرف حَتّی یَقضِیهَا
زمانی که بنده ای  نمازش را به جماعت بخواند، خداوند از او حیاء می کند، و هنگامی  که از او طلب حاجت کرد، منصرف نشود، مگراین که حاجتش را برآورد.

بحار الانوار، ج ۸۸ ص ۴ 


14. مَن حَافَظَ عَلی الصَّفِ الاَوَّل وَ التَّکبِیرَهِ الأولی لایُؤذِی مُسلِماً، أعطَاهُ الله مِن الاجرِ مَا یُعطِی المُؤذِّنُون فِی الدُّنیا و الآخِره 
کسی که محافظت و مداومت بر صف اول و تکبیر اول نماید، و مسلمانی را اذیت نکند، خداوند به او اجری معادل اجری که مؤذنین در دنیا و آخرت دریافت می کند، عطاخواهد کرد.

وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۷

۱۵٫ ألا أنَّ الصَّلاهَ مَأدَبَهُ الله فِی الارضِ قَد هَنَأهَا لِاَهلِ رَحمَتِه فِی کُلِّ یَومٍ خَمسَ مَرّات 
آگاه باشید نماز سفره گسترده خدا در زمین است که خداوند آن را روزی  پنج  بار برای اهل رحمتش (افراد شایسته رحمت) گوارا نموده است.

مستدرک الوسایل ، ج ۱، ص ۱۷۰

۱۶٫ الصَّلاهُ رَأسُ الاسلامِ 
نماز (به منزله) رأس اسلام است.

بحار الانوار، ج ,۱۷ ص ۱۲۷میزان الحکمه، ج ۵، ص ۳۶۷

۱۷٫ اَوَّلَ مَا یَسألُونَ عَنهُ الصَّلواتِ الخَمسِ 
اولین چیزی که از انسان ها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است.

کنز العمّال، ج ۷، حدیث ۱۸۸۵۹

 18. الصَّلاهُ نورٌ
نماز، روشنی است.

میزان الحکمه، ج۱۰ ص ۲۳۴

۱۹٫ إنَّ أحَبَّ الأعمالِ إلَی الله – عَزَّوجلّ-  الصَّلاهُ و البِرُّ و الجَهادِ
همانا، محبوب ترین اعمال در نزد خداوند: نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست.

وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۲۷ 


20. صَلاهُ الرَّجُلِ تَطَوُعاً حَیثُ لایَراهُ النّاس تَعدِلُ صَلاتُهُ عَلی أعیُنِ النّاسِ خَمساً و عَشرِین 
نماز مرد که داوطلبانه و مستحبی درجایی که مردم او را نبینند به جا آورد، برابر بیست و پنج نماز است که در برابرچشم مردم انجام دهد.

نهج الفصاحه ص ۳۹۱


21. بِالصَّلاهِ یَبلُغُ العَبد إلَی الدَّرَجَهِ العُلیاءِ لأنَّ الصَّلاهَ تَسبِیحٌ و تَهلِیلٌ و تَحمِیدٌ و تَکبِیرٌ و تَمجِیدٌ و تَقدِیسٌ و قُولٌ و دَعوهٌ
به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس الهی است ، نماز قول حق و دعوت به سوی حق می باشد.

بحار الانوار، ج ۸۲ ص ۲۳۲ جامع احادیث الشیعه، ج۴، ص ۲۲ 


22. نَومٌ عَلَی عِلمٍ خَیرٌ مِن صَلاهٍ عَلَی جَهلٍ 
خواب باعلم بهتر از نماز با جهل است.

نهج الفصاحه، ص ۶۳۳


23. الصَّلاهُ أُنس فِی قَبرِه و فَراشٌ تَحتَ جَنبِه و جَوابٌ لِمُنکَرٍ و نَکِیر
نماز مونس (نمازگزار) در قبر، فرش نیکو در زیرش، و پاسخ نمازگزار برای نکیر و منکر می باشد.

بحار الانوار، ج ۸۲ ص ۲۳۲ 


24. الصَّلاهُ زَادَ لِلمُؤمِنِ مِنَ الدُّنیا إلَی الأخِره 
نماز زاد و توشه مؤمن در دنیا برای آخرت می باشد.

بحار الانوار، ج۸۲ ص ۲۳۲

۲۵٫  الصَّلاهُ إجابةٌ لِلدُّعاءِ و قَبُولٌ لِلأعمَال 
نمازموجب اجابت دعا و قبولی اعمال است.

بحار الانوار، ج ۸۲ ص ۱


26.  الصَّلاهُ سلاحٌ عَلَی الکَافر
نماز سلاح مؤمن علیه کافراست.

بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۵۶و ۲۳۱

۲۷٫ مَثَلُ الصَّلاهُ الخَمسِ کَمِثلِ نَهرٍ جارٍ، عذب عَلی بَابِ أحدُکُم یَغتَسِلُ فِیه کُلَّ یَومٍ خَمسَ مَرّاتٍ فَما یَبقَی ذالِک مِنَ الدَّنَس 
نمازهای پنج گانه به نهر جاری گوارایی می مانند که بر در خانه هایتان روان است وهر روز پنج بار خود را در زلال آن شست و شو می دهید، و دیگر هیچ پلیدی باقی نمی ماند.

کنز العمال، ج ۷، ص ۲۹۱ حدیث ۱۸۹۳۱

۲۸٫ الصَّلاهُ تَسوَدُّ وَجه الشَّیطان 
نماز چهره شیطان را سیاه می کند.

نهج الفصاحه، ص ۳۹۶

۲۹٫  لاصَلوهَ لِمَن لایُطِعِ الصَّلاه، و طَاعَهُ الصَّلاهُ أن تَنهَی عَنِ الفَحشاء و المُنکر
کسی که مطیع نماز نباشد، نمازش کامل نیست و اطاعت از نماز همان دوری از فحشاء و منکر است.

بحار الانوار، ج۸۲ ص ۱۹۸

۳۰٫  قَال الله تَعالَی: إفتَرضتَ عَلَی أُمَّتِکَ خَمسَ صَلواتٍ و عَهدتُ عِندِی عَهداً إنَّهُ مَن حَافَظَ عَلیهِنَّ لِوَقتِهِنَّ أدخَلتَه الجَنَّهَ و مَن لَم یُحافِظ عَلیهِنَّ فَلا عَهدَ لَهُ عِندِی 
خداوند متعال فرمود: نمازهای پنج گانه را بر امت توواجب کردم و با خود پیمان بستم که هر کس مراقب آن نمازها و وقت آنها باشد، او را به بهشت داخل نمایم، و کسی که مراقب آنها نباشد، من تعهدی نسبت به او ندارم.

کنز العمال، ج ۷، ص۲۷۹ حدیث ۱۸۸۷۲

۳۱٫ یَا أباذر! مَادُمتَ فِی الصَّلاهِ فِإنَّکَ تَقرَعُ بَابُ المُلکِ الجَبَّار و مَن یَکثُر قَرعَ بابِ المُلک فَإنَّه یَفتَح لَه 
ای ابوذر! تاهنگامی  که در نماز هستی درب خانه ملک جبار را می کوبی ، و هر کس درب خانه ملک را بسیار بکوبد، به رویش باز می شود.

بحار الانوار، ج ,۷۷ ص۸۰ میزان الحکمة، ج ۵، ص ۳۷۷

۳۲٫  لایَزالُ الشَّیطان یَرعَبُ مِن بَنِی آدَمَ حَافَظ عَلَی الصَّلَواتِ الخَمسِ فَإذا ضَیَّعَهُنَّ تَجرَءُ عَلَیه و أوقَعَهُ فِی العَظائِم
تا وقتی که فرزندان آدم، نمازش را به دقت و با شرایط و آداب می خواند، شیطان پیوسته از او در وحشت و هراس است؛ پس اگر نماز را ضایع نموده (و در وقت مقرر آن به جا نیاورد)، شیطان بر او چیره می شود و او را در گناهان کبیره انداخته و وی را گرفتار می کند.

بحار الانوار، ج۸۲ ص ۲۰۲

۳۳٫ لَوکَانَ عَلی بَابِ دارِ أحَدُکُم نَهرُ و اغتَسَلَ فِی کُلِّ یَومٍ مِنهُ خَمسَ مَرّات أکَانَ یَبقی فِی جَسَدهِ مِن الدّرنِ شَیءٌ؟ قُلتُ: لا. قَالَ: فَإنَّ مِثلَ الصَّلاةِ کَمِثلِ النَّهر الجَارِی کُلَّما صَلّی صَلاة کَفَرَت مَا بَینَهُما مِنَ الذُّنُوبِ 
اگر در کنار خانه شما نهری باشد و در روز پنج نوبت خود را در آن شست و شو دهید، آیا در بدن شما چیزی از آلودگی ها می ماند؟ هرگز! (انسان از آلودگی پاک می شود) نماز نیز مثل نهر جاری و روانی است که هرگاه بر پا می شود گناهان را می شوید و از بین می برد.

وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۷

۳۴٫  قُم فَصَلِّ فإنَّ فِی الصَّلاهِ شِفاء
بر خیز و نماز به جا آور! پس همانا در نماز شفا است.

جامع احادیث الشیعه، ج ۴، ص ۲۸

۳۵٫ الصَّلاة کَفّارَةُ الخَطایا ثُمَّ قَرَأَ: " إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ"
نماز کفاره گناهان می باشد. سپس آن حضرت این آیه را خواند که :"حسنات سیئات را از بین می برد".

تفسیر ابوالفتوح رازی، ج ۱، ص ۲۴۸

۳۶٫ نَوِّرُوا مَنازِلَکُم بِالصَّلاة و قَرائَةِ القُران 
به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قرآن، نورانیت ببخشید.

کنز العمال، ج ۱۵، ص ۳۹۲، حدیث ۴۱۵۱۸


37.  مَا مِن صَلاةٍ یحضََر وَقتَها إلّا نَادی مَلَکٌ بَینَ یَدَیِ النّاسِ: أیُّها النّاس! قُومُوا إلی نِیرانِکُم الَّتِی أوقَدتُمُوها عَلی ظُهُورِکُم فَاطفَئُوها بِصَلاتِکُم 
هیچ نمازی نیست مگر این که چون وقت آن فرا می رسد فرشته ای درپیش روی مردمان ندا می کند: ای مردم! برخیزید به سوی آتشی که بر پشت خودافروخته اید، تا آن را با نماز خویش خاموش کنید.

محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۹ 


38. إنَّ الصَّلاة تَأتِی إلَی المَیِّتِ فِی قَبرِه بِصُورَةِ شَخصٍ أنوَرِ اللَّونِ یُونِسُه فِی قَبرِه و یَدفَع عَنهُ أهوالَ البَرزَخ 
نماز به صورت انسانی سفید چهره وارد قبر میت شده و با او انس می گیرد و وحشتهای برزخ را از اوبرطرف می کند.

لآلی الاخبار، ج ۴، ص ۱، الحکم الزاهره، ص ۲۸۳

۳۹٫ إذا أقامَ العَبدُ المُؤمِن فِی صَلاتِه نَظَرَالله – عزَّ و جلّ – إلَیه 
وقتی بنده مؤمن به نماز می ایستد، خداوند سبحان به او نظر می کند.

وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۲۱

۴۰٫ کَانَ رسُول الله (صلی الله علیه و اله) یَمسَحُ مَناکِبَنا فِی الصَّلاة و یَقُول: إستَوُوا و لاتَختَلِفُوا فَتَختَلِفَ قُلُوبُکم 
رسول خدا (صلی الله علیه و اله) شانه های نمازگزاران را در نماز جماعت می گرفت و منظم می کرد، و می فرمود: مساوی و منظم باشید، نامنظم و جدا از هم نباشید که قلب های شما از یکدیگر جدا می شود.

                           جامع احادیث الشیعة ج 6
۲۰
ارديبهشت
امید بخش ترین آیه قرآن

برگرفته از : چند جرعه معنویت




در داستان جالبى از امیر المومنین حضرت على (علیه السلام) به این مضمون نقل شده است که روزى رو به سوى مردم کرد و فرمود:

به نظر شما امید بخش ترین آیه قرآن کدام آیه است؟

بعضى گفتند آیه « ان الله لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء » سوره نساء آیه 48
(خداوند هرگز شرک را نمى بخشد و پائین تر از آن را براى هر کس که بخواهد مى بخشد)

امام فرمود: خوب است، ولى آنچه من میخواهم نیست.

بعضى گفتند آیه « و من یعمل سوء او یظلم نفسه ثم یستغفرالله یجد الله غفورا رحیما » سوره نساء آیه 110
(هر کس عمل زشتى انجام دهد یا بر خویشتن ستم کند و سپس از خدا آمرزش بخواهد خدا را غفور و رحیم خواهد یافت)

امام فرمود خوبست ولى آنچه را مى خواهم نیست.

بعضى دیگر گفتند آیه « قل یا عبادى الذین اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفورالرحیم » سوره زمر آیه 53
(اى بندگان من که در اثر گناه، بر خویشتن زیاده روی کرده اید، از رحمت خدا مایوس نشوید در حقیقت ‏خدا همه گناهان را مى ‏آمرزد که او خود آمرزنده مهربان است)


امام فرمود خوبست اما آنچه مى خواهم نیست!

بعضى دیگر گفتند آیه « و الذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا نفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من یغفر الذنوب الا الله » سوره آل عمران آیه 135
(پرهیزکاران کسانى هستند که هنگامى که کار زشتى انجام مى دهند یا به خود ستم مى کنند به یاد خدا مى افتند، از گناهان خویش آمرزش مى طلبند و چه کسى است جز خدا که گناهان را بیامرزد)

باز امام فرمود خوبست ولى آنچه مى خواهم نیست. در این هنگام مردم از هر طرف به سوى امام متوجه شدند و همهمه کردند فرمود: چه خبر است اى مسلمانان ؟ عرض کردند: به خدا سوگند ما آیه دیگرى در این زمینه سراغ نداریم. امام فرمود: از حبیب خودم رسول خدا شنیدم که فرمود:


امید بخش ترین آیه قرآن این آیه است:

« واقم الصلوة طرفى النهار و زلفا من اللیل ان الحسنات یذهبن السیئات ذلک ذکرى للذاکرین »

سوره هود آیه 114

(در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را بر پا دار؛
چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها را) از بین مى برند؛
این تذکّرى است براى کسانى که اهل تذکّرند!
)

و فرمود: اى على! آن خدایى که مرا به حق مبعوث کرده و بشیر و نذیرم قرار داده یکى از شما که بر مى ‏خیزد براى وضو گرفتن، گناهانش از جوارحش مى ‏ریزد، و وقتى به روى خود و به قلب خود متوجه خدا مى ‏شود از نمازش کنار نمى ‏رود مگر آنکه از گناهانش چیزى نمى ‏ماند، و مانند روزى که متولد شده پاک مى ‏شود، و اگر بین هر دو نماز گناهى بکند نماز بعدى پاکش می‏کند، آن گاه نمازهاى پنجگانه را شمرد.
بعد فرمود: یا على جز این نیست که نمازهاى پنجگانه براى امت من حکم نهر جارى را دارد که در خانه آنها واقع باشد، حال چگونه است وضع کسى که بدنش آلودگى داشته باشد، و خود را روزى پنج نوبت در آن آب بشوید؟ نمازهاى پنجگانه هم به خدا سوگند براى امت من همین حکم را دارد.

مستدرک الوسائل ، محدث نورى ، ج 3 ، ص 31 ، مؤسسه آل البیت
۲۰
ارديبهشت
سفیانی - 3
سفیانی

(اثبات الهداة ج 3 ص 619):

عن ابن مسعود (ره) عن النبی (ص): فی حدیث السفیانی انه یبعث جیشا الی الکوفة و خمسة عشر الف راکب الی مکة والمدینة لمحاربة المهدی ومن معه و ذکر الحرب فی الکوفة و المدینة الی ان قال: ثم یسیرون نحو مکة لمحاربة المهدی (ع) و من معه، فاذا و صلوا الی البیداء مسخهم الله اجمعین، فذلک قوله تعالی: «و لو تری اذا فرعوا فلا فوت و اخذوا من مکان قریب».
بنقل از ابن‏ مسعود (ره) از رسول خدا (ص) فرمود: در حدیث سفیانی که او سپاهی بسوی کوفه می‏فرستد و پانزده هزار کس را بسوی مکه مشرفه و مدینه مکرمه برای جنگ با مهدی (ع) و همراهانش می‏فرستد و آنگاه جنگ در کوفه و مدینه مکرمه ذکر کرد تا آنجا که فرمود: سپس بسوی مکه مشرفه برای جنگ با مهدی (ع) که همراهانش روند و چون به بیابان رسند خدایشان همگی را مسخ کند و این است تفسیر آیه کریمه: «و اگر ببینی».

(بحار ج 52 ص 182):

عن ابن ‏اسباط قال: قلت لأبی‏الحسن: جعلت فداک ان ثعلبة بن میمون حدثنی عن علی بن المغیرة، عن زید العمی عن علی بن الحسین (ع) قال: یقوم قائمنا لموافاة الناس سنة قال: یقوم القائم بلا سفیانی؟ ان امر القائم حتم من الله، و امر السفیانی حتم من الله و لا یکون قائم الا بسفیانی، قلت: جعلت فداک فیکون فی هذه السنة، قال: ماشاءالله قلت: یکون فی التی یلیها قال: یفعل الله ما یشاء.
بنقل از ابن ‏اسباط گفت: به حضرت امام کاظم (ع) عرض کردم: فدایت شوم همانا ثعلبه بن میمون به من خبر داد از علی بن مغیره از زید عمی از حضرت امام سجاد علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیهما فرمود: قائم ما (ع) در سالی برای آسایش مردم قیام فرماید. راوی گفت: قائم (ع) بدون سفیانی قیام فرماید؟ فرمود:

همانا امر قائم (ع) حتمی و ابرامی از خدا است، وکار سفیانی هم حتم و ابرام از خدا است و قیام قائم (ع) نباشد مگر به سفیانی راوی گفت: عرض کردم: فدایت شوم در همانسال؟ فرمود: آنچه خدا بخواهد عرض کردم: در سال بعد خواهد بود؟ فرمود: خدا هر چه خواهد می‏کند.

(بحار ج 52 ص 203):

عن ابی‏عبدالله (ع) قال: خمس قبل قیام القائم (ع): الیمانی و السفیانی و المنادی ینادی من السماء و خسف بالبیداء و قتل النفس الزکیة.
امام صادق (ع) فرمود: قبل از قیام حضرت قائم (ع) پنج علامت خواهد بود: یمانی سفیانی و منادی آسمانی و فرو رفتن در بیابان و قتل نفس زکیه.

(بحار ج 52 ص 204):

عن المعلی بن خنیس، عن ابی‏عبدالله (ع) قال: ان امر السفیانی من الامر المختوم، و خروجه فی رجب.
بنقل از معلی بن خنیس از امام صادق (ع) فرمود: همانا کار سفیانی امری است حتمی و خروجش در ماه رجب باشد.

(بحار ج 52 ص 204):

عن عمر بن حنظلة قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: قبل قیام القائم (ع) خمس علامات محتومات: الیمانی و السفیانی و الصیحة و قتل الزکیة و الخسف بالبیداء.
بنقل از عمر بن حنظله گفت: از امام صادق (ع) شنیدم می‏فرمود: قبل از قیام قائم (ع) پنج علامت حتمی باشد: یمانی و سفیانی و صیحه آسمانی و قتل نفس زکیه و فرو رفتن در بیابان.

(بحار ج 52 ص 205):

عن بن ابی‏ عمیر (ره) عن بن اذینة: قال ابو عبدالله (ع):قال ابی(ع): قال امیرالمؤمنین (ع): یخرج ابن‏اکلة الاکباد من الوادی الیابس، و هو رجل ربعة، وحش الوجه، ضخم الهامة بوجهه اثر الجدری اذا رأیته حسبته اعور اسمه عثمان و ابوه عنبسة و هو من ولد ابی‏سفیان حتی یأتی ارض «قرار و معین» فیستوی علی منبرها.
بنقل از ابن‏ابی‏عمیر (ره) از ابن‏اذینه گفت: امام صادق (ع) فرمود: پدر بزرگوارم (ع) فرمود: حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پسر هند جگر خوار لعنها الله از بیابان خشک بیرون می‏آید و او مردی میانه بالا است و چهره‏ای وحشت‏زا سری بزرگ دارد در صورتش اثر آبله موجود است چون او را ببینی خیال می‏کنی یک چشم است نامش عثمان و نام پدرش عنبته می‏باشد و او از فرزندان ابوسفیان است می‏آید تا به زمینی که قرارگاه و آب گوارا برسد و بر منبرش جای گیرد.

(بحار ج 52 ص 206):

عن بن محبوب (ره) عن الثمالی قال: قلت لأبی‏عبدالله (ع): ان اباجعفر (ع) کان یقول ان خروج السفیانی من الأمر المحتوم قال لی: نعم، و اختلاف ولد العباس من المحتوم وقتل النفس الزکیة المحتوم و خروج القائم (ع) من المحتوم. فقلت له: فکیف یکون النداء؟ قال: ینادی مناد من السماء اول النهار الا ان الحق فی علی و شیعته، ثم ینادی ابلیس لعنة الله فی آخر النهار الا ان الحق فی السفیانی و شیعته: فیرتاب عند ذلک المبطلون.
بنقل از ابن‏محبوب (ره) از ثمالی (ره) گفت: به حضرت امام صادق (ع) عرض کردم: حضرت امام باقر (ع) می‏فرمود: همانا خروج سفیانی امر حتمی است امام صادق (ع) به من فرمود: آری و از پی هم آمدن اولاد عباس نیز حتمی است و قتل نفس زکیه حتمی است و خروج حضرت قائم (ع) امر حتمی است، پس عرض کردم: نداء و فریاد چگونه باشد؟ فرمود: منادی از آسمان در اول روز فریاد می‏کشد: هان که حق با علی (ع) و شیعیان او است سپس ابلیس لعنه الله در آخر روز فریاد می‏کند هان که حق با سفیانی و پیروان او می‏باشد در نتیجه باطل اندیشان به شک و تردید درافتند.

(بحار ج 52 ص 209):

عن عامر بن واثلة، عن امیرالمؤمنین (ع) قال: قال رسول الله (ص): عشر قبل الساعة لابد منها، السفیانی و الدجال و الدخان و الدابة و خروج القائم و طلوع الشمس من مغربها، و نزول عیسی (ع) و خسف بالمشرق، و خسف بجزیرة العرب و نار تخرج من قعر عدن تسوق الناس الی المحشر.
بنقل از عامر بن واثله از حضرت امیرالمؤمنین (ع) از حضرت رسول اکرم (ص) فرمود:
ده چیز قبل از قیامت ناگزیر واقع شدنی است: سفیانی و دجال و دود و جنبنده و خروج حضرت قائم (ع) و طلوع آفتاب از مغرب و نزول حضرت عیسی (ع) و فرورفتن به زمین در مشرق و فرو رفتن به زمین در جزیرة العرب و خارج شدن از درون عدن که مردم را به محشر می‏راند.

(بحار ج 52 ص 215):

عن عمر بن ابان الکلبی، عن ابیعبدالله (ع) قال: کأنی بالسفیانی او بصاحب السفیانی قد طرح رحله فی رحبتکم بالکوفة، فنادی منادیه من جاء برأس شیعة علی فله الف درهم فیثب الجار علی جاره، و یقول: هذا منهم، فیضرب عنقه و یأخذ الف درهم. اما ان امارتکم یؤمئذ لا یکون الا لاولاد البغایا و کأنی انظر الی صاحب البرقع، قلت: و من صاحب البرقع؟.
بنقل از عمر بن ابان کلبی از امام صادق (ع) فرمود: بخدا قسم گوئی می‏بینم سفیانی یا رفیق سفیانی را که بار خود را در میدان کوفه تنها افکنده و منادی او فریاد می‏کشد: هر کس سر یک نفر شیعه علی (ع) را بیاورد هزار درهم بگیرد همسایه به همسایه حمله آورد و گوید: این از شیعیان است پس گردنش را بزند و هزار درهم بگیر. هان که فرمانروائی شما امروز نمی‏باشد مگر در دست زنازادگان و گوئی می‏بینم صاحب برقع را عرض کردم: صاحب برقع کیست؟

(بحار ج 52 ص 216):

فقال: رجل منکم یقول بقولکم یلبس البرقع فیحوشکم فیعرفکم و لا تعرفونه، فیغمزبکم رجلا رجلا اما انه لا یکون الا ابن‏بغی.
پس گفت: مردی از شما: است از شما مانند گفتار شما می‏گوید برقع می‏پوشد به شما احاطه می‏کند و شما را می‏شناسد و شما او را نمی‏شناسید سپس یکی یکی از شما را با چشم اشاره می‏کند هان که او زنازاده است.

(بحار ج 52 ص 213):

روی حذلم بن بشیر قال: قلت لعلی بن الحسین: صف لی خروج المهدی و عرفنی دلائله و علاماته فقال: یکون قبل خروجه خروج رجل یقال له عوف السلمی بارض الجزیرة و یکون مأواه تکریت و قتله بمسجد دمشق ثم یکون خروج شعیب بنصالح من سمرقند ثم یخرج السفیانی الملعون من الوادی الیابس، و هو من ولد عتبة ابن ابی‏سفیان، فاذا ظهر السفیانی اختفی المهدی ثم یخرج بعد ذلک.

حذلم بن بشیر گفت: به حضرت امام سجاد علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیهما عرض کردم: خروج حضرت مهدی (ع) را توصیف فرما و دلائل و علامتهای او را به من بشناسان. فرمود: قبل از خروج مهدی (ع) خروج مردی است که او را عوف سلمی گویند در سرزمین جزیره و جایگاهش تکریت می‏باشد و در مسجد دمشق کشته شود پس از آن خروج شعیب ابن‏صالح از سمرقند سپس خروج سفیانی ملعون از بیابان خشک خواهد بود و او از فرزندان عتبة ابن ابی ‏سفیان است و چون سفیانی ظاهر گردد مهدی (ع) پنهان است و پس از آن خروج فرماید.
۱۹
ارديبهشت
http://www.afkarnews.ir/images/docs/000215/n00215034-b.jpg


ارزشمند ترین مردم کسی است که در آنچه به او مربوط نیست مداخله نکند.



شیخ صدوق(ره) در کتاب من لایحضره الفقیه، و کتاب امالی به سندش از امام صادق علیه السّلام از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم روایت کرده است که فرمود:
عابدترین مردم کسی است که واجبات را به پای دارد.
و سخی ترین مردم کسی است که زکات مالش را بپردازد.
و زاهدترین مردم کسی است که از حرام اجتناب کند.

و با تقواترین مردم کسی است که حق را چه به سود او باشد و چه به زیان او، بگوید.
و عادل ترین مردم کسی است که برای مردم همان را بپسندد که برای خود می پسندد و برای ایشان همان را ناپسند بدارد که برای خود ناپسند می دارد.

و زیرک ترین مردم کسی است که بیش از همگان مرگ را به یاد آورد
و شادترین و خوشحال ترین مردم کسی است که در زیر خاک رفته، از کیفر ایمن است و امید ثواب دارد.
و غافل ترین مردم کسی است که از دگرگونی دنیا از حالی به حال دیگر پند نگیرد.

و گران قدرترین مردم کسی است که برای دنیا قدر و منزلی قائل نباشد.
و عالم ترین مردم کسی است که علمِ مردم را با علمِ خود جمع کند.
و شجاع ترین مردم کسی است که بر هوای نفس خود خود غالب آید.

و پرارزش ترین مردم، عالم ترین ایشان است.
و کم بهاترین مردم، کم علم ترین ایشان است.
و کم لذّت ترین مردم، حسود است.
و کم آسایش ترین مردم، بخیل است.

و بخیل ترین مردم کسی است که نسبت حقوقی که خداوند عزّوجلّ بر او واجب ساخته است بخل ورزد.
و سزاوارترین مردم به رعایت حق، داناترین ایشان نسبت به حق است.
و کم حرمت ترین مردم، فاسق است.
و کم وفاترین مردم، برده است.

و کم دوست ترین مردم، پادشاه است.
و فقیرترین مردم، شخص طمعکار است.
و بی نیاز ترین مردم کسی است که اسیر هوس نباشد.
و برترین مردم از جهت ایمان، خوشخوی ترین ایشان است.

و گرامی ترین مردم، پرهیزکارترین ایشان است.
و ارزشمند ترین مردم کسی است که در آنچه به او مربوط نیست مداخله نکند.
و پارساترین مردم کسی است که مجادله را ترک کند، اگر چه حق به جانبِ او باشد.
و کم بهره ترین مردم از مردانگی، کسی است که دروغگو باشد.


۱۸
ارديبهشت


وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ    بقره 207


معنای آیه:

  • در میان مردم کسی است که برای خشنودی خدا، جان خود را می فروشد و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.


  • پیام آیه:

    ابن ابی الحدید از علمای قرن هفتم اهل سنت گوید: « تمام مفسران گفته اند این آیه درباره حضرت علی (ع) نازل شد که در شب هجرت در بستر پیامبر (ع) خوابید» در آن شب افرادی از قبایل مختلف جمع شدند تا پیامبر (ص) را به قتل رسانند. علی (ع) در بستر آن حضرت خوابید تا ایشان به سلامت از شهر مکه خارج شوند

  • ۱۸
    ارديبهشت

    قُل لِّعِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُواْ یُقِیــــــمُواْ الصَّلاَةَ


    وَیُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْــــــنَاهُمْ سِـــــرًّا وَعَلانِیَةً


    مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خِلاَل


    به آن بندگانم که ایمان آورده‏ اند بگو نماز را بر پا دارند


    و از آنچه به ایشان روزى داده ‏ایم پنهان و آشکارا انفاق کنند


    پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى باشد


    و نه دوستیى.
                                 سوره  ابراهیم . آیه  ۳۱



    ۱۷
    ارديبهشت

    قال رسولُ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله لأصحابِهِ : 

    أیُّکُم یَصومُ الدَّهرَ ؟ فقالَ سلمانُ رحمةُ اللّه‏ِ علَیهِ : أنا یا رسولَ اللّه‏ِ ، فقالَ رسولُ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله : فأیُّکُم یُحیی اللَّیلَ ؟ قالَ سلمانُ : أنا یا رسولَ اللّه‏ِ صلی‏الله‏علیه‏و‏آله . قالَ : فأیُّکُم یَختِمُ القرآنَ فی کُلِّ یَومٍ ؟ فقالَ سلمانُ : أنا یا رسولَ اللّه‏ِ ، فغَضِبَ بعضُ أصحابِهِ فقالَ : یا رسولَ اللّه‏ِ ، إنَّ سلمانَ رجُلٌ مِن الفُرسِ یُریدُ أن یَفتَخِرَ علَینا ! قلتَ : أیُّکُم یَصومُ الدَّهرَ ؟ قالَ : أنا ، وهُو أکثَرَ أیّامِهِ یأکُلُ ، وقلتَ : أیُّکُم یُحیی اللَّیلَ ؟ فقالَ : أنا ، وهُو أکثَرَ لَیلِهِ نائمٌ ، وقلتَ : أیُّکُم یَختِمُ القرآنَ فی کُلِّ یَومٍ ؟ فقالَ : أنا ، وهُو أکثرَ أیّامِهِ صامِتٌ ! فقالَ رسولُ اللّه‏ِ صلی‏الله‏علیه‏و‏آله : مَهْ یا فُلانُ ، أ نّی لکَ بمِثلِ لُقمانَ الحَکیمِ ، سَلْهُ فإنَّهُ یُنبِئُکَ ، فقالَ الرّجُلُ لسلمانَ : یا عبدَ اللّه‏ِ ، ألَیسَ زَعَمتَ أ نَّکَ تَصومُ الدَّهرَ ؟! فقالَ : نَعَم ، فقالَ : رأیتُکَ فی أکثَرِ نَهارِکَ تأکُلُ ! فقالَ : لَیسَ حَیثُ تَذهَبُ ، إنّی أصومُ الثّلاثَةَ فی الشَّهرِ . وقالَ اللّه‏ُ عَزَّوجلَّ : «مَنْ جاءَ بالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها» وأصِلُ شَعبانَ بشَهرِ رَمَضانَ فذلکَ صَومُ الدَّهرِ ، فقالَ : ألَیسَ زَعَمتَ أ نّکَ تُحیی اللَّیلَ ؟ فقالَ : نَعَم ، فقالَ : إنّکَ أکثَرُ لَیلِکَ نائمٌ ! فقالَ : لَیسَ حَیثُ تَذهَبُ ، ولکنّی سَمِعتُ حَبیبی رسولَ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله یقولُ : مَن باتَ علی طُهرٍ فکأ نَّما أحیا اللَّیلَ ، فأنا أبِیتُ علی طُهرٍ . فقالَ : ألَیسَ زَعَمتَ أ نّکَ تَختِمُ القرآنَ فی کُلِّ یَومٍ ؟ قالَ : نَعَم ، قالَ : فأنتَ أکثَرُ أیّامِکَ صامِتٌ ! فقالَ : لَیسَ حَیثُ تَذهَبُ ، ولکنّی سَمِعتُ حَبیبی رسولَ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله یقولُ لِعَلیٍّ علیه‏ السلام : یا أبا الحَسَنِ، مَثَلُکَ فی اُمَّتی مَثَلُ «قُلْ هُوَ اللّه‏ُ أحَدٌ» ، فمَن قَرَأها مَرّةً فَقَد قَرَأ ثُلُثَ القرآنِ ، ومَن قَرَأها مَرَّتَینِ فَقد قَرأَ ثُلُثَیِ القرآنِ ، ومَن قَرَأها ثَلاثا فَقد خَتَمَ القرآنَ ، فمَن أحَبَّکَ بلِسانِهِ فقد کَمُلَ لَهُ ثُلُثُ الإیمانِ ، ومَن أحَبَّکَ بلِسانِهِ وقَلبِهِ فَقد کَمُلَ لَهُ ثُلُثا الإیمانِ ، ومَن أحَبَّکَ بلِسانِهِ و قَلبِهِ و نَصَرَکَ بیَدِهِ فَقدِ استَکمَلَ الإیمانَ . والّذی بَعَثَنی بالحَقِّ یا علیُّ لَو أحَبَّکَ أهلُ الأرضِ کمَحَبَّةِ أهلِ السّماءِ لَکَ ، لَما عُذِّبَ أحَدٌ بالنّارِ ، وأنا أقرأُ «قُلْ هُوَ اللّه‏ُ أحَدٌ» فی کُلِّ یَومٍ ثَلاثَ مَرّاتٍ ، فقامَ فکأ نَّهُ قد اُلقِمَ حَجَرا


    پیامبر خدا صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله به اصحاب خود : کدام یک ازشما همیشه روزه‏دار است؟ سلمان رحمة اللّه‏ علیه عرض کرد: من ای رسول خدا. پیامبر صلی‏الله‏ علیه‏ و‏آله فرمود: کدام یک از شما تمام شب را شب زنده‏داری می‏کند؟ سلمان عرض کرد: من ای رسول خدا. پیامبر فرمود: کدام یک از شما هر روز قرآن را دوره می‏کند؟ سلمان عرض کرد: من ای رسول خدا. در این هنگام یکی از اصحاب پیامبر عصبانی شد و گفت: ای رسول خدا، سلمان مردی ایرانی است و می‏خواهد برما فخر بفروشد. فرمودی: کدام یک از شما همیشه روزه‏دار است. گفت: من، در حالی که بیشتر اوقات روزه ندارد، فرمودی: کدام یک از شما تمام شب را شب زنده‏داری می‏کند. او گفت: من، در صورتی که بیشتر شب را در خواب است. فرمودی: کدام یک از شما هر روز قرآن را دوره می‏کند. او گفت: من، در صورتی که بیشتر روزها خاموش است.

    ۱۴
    ارديبهشت

    قال رسول الله صلی الله علیه و آله :

    شهید البحر مثل شهید البرّ …

    و انّ الله عزّوجلّ وکّل ملک الموت بقبض الارواح الّا شهید البحر فانّه یتولّی قبض ارواحهم.


    پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله فرمود :

    شهید در جنگ دریایی مثل شهید در جنگ و جهاد در خشکی اجر دارد و خداوند ملک الموت را برای قبض روح همه افراد مامور ساخته است، مگر شهیدان جنگ دریایی که آنقدر مقام و فضیلت دارند که خداوند، خودش ارواح آنها را قبضه می کند.

    سنن ابن ماجه، ج2، ص928، حدیث 2778


    شهادت