آسان ولی پرفضیلت !!!

قال رسولُ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله لأصحابِهِ : 

أیُّکُم یَصومُ الدَّهرَ ؟ فقالَ سلمانُ رحمةُ اللّه‏ِ علَیهِ : أنا یا رسولَ اللّه‏ِ ، فقالَ رسولُ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله : فأیُّکُم یُحیی اللَّیلَ ؟ قالَ سلمانُ : أنا یا رسولَ اللّه‏ِ صلی‏الله‏علیه‏و‏آله . قالَ : فأیُّکُم یَختِمُ القرآنَ فی کُلِّ یَومٍ ؟ فقالَ سلمانُ : أنا یا رسولَ اللّه‏ِ ، فغَضِبَ بعضُ أصحابِهِ فقالَ : یا رسولَ اللّه‏ِ ، إنَّ سلمانَ رجُلٌ مِن الفُرسِ یُریدُ أن یَفتَخِرَ علَینا ! قلتَ : أیُّکُم یَصومُ الدَّهرَ ؟ قالَ : أنا ، وهُو أکثَرَ أیّامِهِ یأکُلُ ، وقلتَ : أیُّکُم یُحیی اللَّیلَ ؟ فقالَ : أنا ، وهُو أکثَرَ لَیلِهِ نائمٌ ، وقلتَ : أیُّکُم یَختِمُ القرآنَ فی کُلِّ یَومٍ ؟ فقالَ : أنا ، وهُو أکثرَ أیّامِهِ صامِتٌ ! فقالَ رسولُ اللّه‏ِ صلی‏الله‏علیه‏و‏آله : مَهْ یا فُلانُ ، أ نّی لکَ بمِثلِ لُقمانَ الحَکیمِ ، سَلْهُ فإنَّهُ یُنبِئُکَ ، فقالَ الرّجُلُ لسلمانَ : یا عبدَ اللّه‏ِ ، ألَیسَ زَعَمتَ أ نَّکَ تَصومُ الدَّهرَ ؟! فقالَ : نَعَم ، فقالَ : رأیتُکَ فی أکثَرِ نَهارِکَ تأکُلُ ! فقالَ : لَیسَ حَیثُ تَذهَبُ ، إنّی أصومُ الثّلاثَةَ فی الشَّهرِ . وقالَ اللّه‏ُ عَزَّوجلَّ : «مَنْ جاءَ بالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها» وأصِلُ شَعبانَ بشَهرِ رَمَضانَ فذلکَ صَومُ الدَّهرِ ، فقالَ : ألَیسَ زَعَمتَ أ نّکَ تُحیی اللَّیلَ ؟ فقالَ : نَعَم ، فقالَ : إنّکَ أکثَرُ لَیلِکَ نائمٌ ! فقالَ : لَیسَ حَیثُ تَذهَبُ ، ولکنّی سَمِعتُ حَبیبی رسولَ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله یقولُ : مَن باتَ علی طُهرٍ فکأ نَّما أحیا اللَّیلَ ، فأنا أبِیتُ علی طُهرٍ . فقالَ : ألَیسَ زَعَمتَ أ نّکَ تَختِمُ القرآنَ فی کُلِّ یَومٍ ؟ قالَ : نَعَم ، قالَ : فأنتَ أکثَرُ أیّامِکَ صامِتٌ ! فقالَ : لَیسَ حَیثُ تَذهَبُ ، ولکنّی سَمِعتُ حَبیبی رسولَ اللّه‏ِ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله یقولُ لِعَلیٍّ علیه‏ السلام : یا أبا الحَسَنِ، مَثَلُکَ فی اُمَّتی مَثَلُ «قُلْ هُوَ اللّه‏ُ أحَدٌ» ، فمَن قَرَأها مَرّةً فَقَد قَرَأ ثُلُثَ القرآنِ ، ومَن قَرَأها مَرَّتَینِ فَقد قَرأَ ثُلُثَیِ القرآنِ ، ومَن قَرَأها ثَلاثا فَقد خَتَمَ القرآنَ ، فمَن أحَبَّکَ بلِسانِهِ فقد کَمُلَ لَهُ ثُلُثُ الإیمانِ ، ومَن أحَبَّکَ بلِسانِهِ وقَلبِهِ فَقد کَمُلَ لَهُ ثُلُثا الإیمانِ ، ومَن أحَبَّکَ بلِسانِهِ و قَلبِهِ و نَصَرَکَ بیَدِهِ فَقدِ استَکمَلَ الإیمانَ . والّذی بَعَثَنی بالحَقِّ یا علیُّ لَو أحَبَّکَ أهلُ الأرضِ کمَحَبَّةِ أهلِ السّماءِ لَکَ ، لَما عُذِّبَ أحَدٌ بالنّارِ ، وأنا أقرأُ «قُلْ هُوَ اللّه‏ُ أحَدٌ» فی کُلِّ یَومٍ ثَلاثَ مَرّاتٍ ، فقامَ فکأ نَّهُ قد اُلقِمَ حَجَرا

پیامبر خدا صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله به اصحاب خود : کدام یک ازشما همیشه روزه‏دار است؟ سلمان رحمة اللّه‏ علیه عرض کرد: من ای رسول خدا. پیامبر صلی‏الله‏ علیه‏ و‏آله فرمود: کدام یک از شما تمام شب را شب زنده‏داری می‏کند؟ سلمان عرض کرد: من ای رسول خدا. پیامبر فرمود: کدام یک از شما هر روز قرآن را دوره می‏کند؟ سلمان عرض کرد: من ای رسول خدا. در این هنگام یکی از اصحاب پیامبر عصبانی شد و گفت: ای رسول خدا، سلمان مردی ایرانی است و می‏خواهد برما فخر بفروشد. فرمودی: کدام یک از شما همیشه روزه‏دار است. گفت: من، در حالی که بیشتر اوقات روزه ندارد، فرمودی: کدام یک از شما تمام شب را شب زنده‏داری می‏کند. او گفت: من، در صورتی که بیشتر شب را در خواب است. فرمودی: کدام یک از شما هر روز قرآن را دوره می‏کند. او گفت: من، در صورتی که بیشتر روزها خاموش است.

توصیه امام زمان به یادگیری زبان های روز

---

به تحقیق یکی از بزرگترین نعمت هایی که خداوند متعال به هر انسانی عنایت کرده است ،نعمت یادگیری یک زبان خاص و صحبت کردن توسط آن است و این فرآیند شگفت انگیز یکی از زیباترین مراحل خلقت انسان است که چگونه نوزادی بدون گذراندن  هیچ دوره آموزشی و تنها بعد از چند ماه گوش دادن به محیط اطراف خود ، آغاز به گفتن کلمات شکسته و سپس کلمات کامل و بعد از حدود سه سال قادر به صحبت کردن مانند یک انسان بالغ خواهد بود .

---

منبع : کلوب / کلوب امام رضا

خداوند متعال یکی از آیات و نشانه های خود در عالم هستی را همین اختلاف زبان های انسان ها با یکدیگر بیان می کند و می فرماید:

(وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوانِکُمْ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْعالِمینَ : و از نشانه‏هاى [قدرت‏] او آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبانهاى شما و رنگهاى شماست. قطعاً در این [امر نیز] براى دانشوران نشانه‏هایى است.)( الروم :  22)

اهمیت زبان به قدری است که خداوند متعال آن را نشان ای مهم در راستای خلقت آسمان ها و زمین بیان می کند و در نهایت اختلاف زبان  در میان انسان ها را نشانه ای محسوب می کند که دانشوران می توانند از آن آگاه شوند و به عظمت آن پی ببرند.

مسئله اختلاف زبان ها در جامعه بشری امری است که خداوند متعال برای تبلیغ ادیان الهی به آن توجه ویژه داشته و همواره پیام آوران خود را با زبان آن جامعه خاص مبعوث به رسالت می کرده است، چرا که آشنایی و تسلط به لغت و زبان یک جامعه در کنار سائر عوامل  می تواند نقش بسیار مهمی در تاثیر پذیری آنان ایفا کند و به همین جهت این مسئله به عنوان یک سنت الهی در قرآن مجید به تصویر کشیده شده است که همواره پیامبران به زبان جامعه خود به بهترین شکل تسط داشتند :

(وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ فَیُضِلُّ اللَّهُ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ :و ما هیچ پیامبرى را جز به زبان قومش نفرستادیم، تا [حقایق را] براى آنان بیان کند. پس خدا هر که را بخواهد بى‏راه مى‏گذارد و هر که را بخواهد هدایت مى‏کند، و اوست ارجمند حکیم.)( إبراهیم :  4)

تسلط به زبان جامعه هدف و فصاحت و توانایی در گفتگو توسط آن زبان چنان از اهمیت خاصی برخودار است که حضرت موسی علیه السلام عدم فصاحت خود را به عنوان یکی از مشکلات خود در راستای ارتباط با فرعونیان بیان می کند و از خداوند متعال درخواست می کند که برادرش هارون که با فصاحت تمام قادر به گفتگو است را به او همراه کند :

(وَ أَخی‏ هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِساناً فَأَرْسِلْهُ مَعی‏ رِدْءاً یُصَدِّقُنی‏ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ : و برادرم هارون از من زبان‏آورتر است، پس او را با من به دستیارى گسیل دار تا مرا تصدیق کند، زیرا مى‏ترسم مرا تکذیب کنند.( القصص :  34)

پیشرفت تکنولوژی و صنعت در قرن بیست و یکم دنیا را تبدیل به یک دهکده بسیار حقیر و کوچک کرده است که انسان ها به راحتی و در هر ساعتی از شبانه روز می توانند با یکدیگر در ارتباط باشند و افکار و عقاید و علوم خود را با یکدیگر به اشتراک بگذراند و مسلما این فضا بستر مناسبی برای استفاده بهینه در تبلیغ معارف شیعی و قرآنی است ،چرا که می توان با یادگیری یک زبان خاص انسان های متعددی را با حقائق و معارف ناب قرآن و اهل بیت آشنا  و آنها را از  زلال چشمه وحی سیراب کرد .

اهمیت یادگیری یک زبان خارجی در راستای اهداف الهی و پسندیده را می توان از این حکایت شنیدنی که حضرت آیت الله خرازی در کتاب روزنه هایی از عالم غیب نقل می کند به خوبی دریافت :

(ایشان از قول یکی از علمای معاصر به نام حجة الاسلام حاج شیخ محمد حسین فاضلی ابرقویی نقل می کند که فرمودند:

در منا بودم، دیدم شوق دارم از خیمه بیرون بروم، بیرون رفتم گویا به طرف مسجد خیف رفتم، به چادری رسیدم دیدم حضرت در آنجا تشرف دارند و ملل مختلف خدمتشان مشرف می شوند و با هر کدام به زبان خودشان صحبت می فرمایند و با من به زبان فارسی صحبت فرمودند، و فرمودند: این ها تشنه معارف دین هستند، چرا زبان های مختلف را فرا نمی گیرید تا معارف دینی را به آنان برسانید.)( کتاب روزنه هایی از عالم غیب، حضرت آیت الله سید محسن خرازی، ص 39)

این حکایت زیبا که داستان تشرف یکی از علما را به محضر امام زمان عج اله تعالی فرجه الشریف به تصویر کشیده است، مسئولیت فعالان در عرصه فرهنگی را دو چندان  و اهتمام آنان را به فعالیت های برون مرزی می طلبد ، چرا که دشمنان قسم خورده دین و به خصوص دشمنان شیعه ،امروزه با به کارگیری این ابزار و تسط به زبان های مختلف و مطرح دنیا  شبانه روز در حال فعالیت بر علیه اسلام و قرآن و مذهب تشیع هستند .

تسلط به زبان جامعه هدف و فصاحت و توانایی در گفتگو توسط آن زبان چنان از اهمیت خاصی برخودار است که حضرت موسی علیه السلام عدم فصاحت خود را به عنوان یکی از مشکلات خود در راستای ارتباط با فرعونیان بیان می کند و از خداوند متعال درخواست می کند که برادرش هارون که با فصاحت تمام قادر به گفتگو است را به او همراه کند

جالب است بدانید که در راستای این فعالیت های تخریبی و اهمیت مسئله زبان،سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی برای بر طرف کردن مشکلاتی که با کشور های فارسی زبان و به خصوص ایران دارد تصمیم گرفته است تا آموزش زبان فارسی از همان پایه اول در کلیه مدارس این رژیم تدریس کند و از فارغ التحصیلان در این رشته برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنند .(مشرق نیوز)

سخن در اهمیت فراگیری زبان های زنده دنیا خصوصا برای فعالان در عرصه فرهنگ ،فراوان است و هرچقدر در پیرامون آن صحبت شود، به نظر می رسد باز هم کم باشد و به همیج جهت این مقاله را با سخنان امام راحل در مورد یادگیری زبان های رایج دنیا ، توسط دانشجویان و طلاب خاتمه می دهیم :

(پیشتر احتیاج به زبان، زبانهاى خارجى نبود، امروز احتیاج است به این، یعنى جزو برنامه تبلیغات مدارس باید زبان باشد، زبانهاى زنده دنیا، آنهایى که در همه دنیا شایع‏تر است. این باید یکى از چیزهایى باشد که در مدارس دینى ما که مى‏خواهند تبلیغ بکنند، این امروز محل احتیاج است، مثل دیروز نیست که ما صدامان از ایران بیرون نمى‏رفت. امروز ما مى‏توانیم در ایران باشیم و به زبان دیگرى همه جاى دنیا را تبلیغ کنیم، در همه جا مبلغ باشیم، و علاوه بر آن امروز رفتن به همه جاى دنیا یک امر آسان و عادى است که مبلغین ان شاء اللَّه باید تربیت بشوند، و فیضیه و دانشگاه ما باید یک دانشگاه و یک فیضیه باشد براى همه دنیا، تبلیغ براى همه دنیا، براى همه کشورهاى عالم. )(صحیفه نور ،ج 18 ،ص 99)

صله رحم در قرآن و عترت

اهمیت و ارزش صله رحم در قرآن و روایات

آیه : وَالَّـذِیـنَ یَـصِـلُـونَ مَآ أَمَـرَ الـلَّـهُ بِهِ أَن یُوصَـلَ وَیَخْـشَـوْنَ رَبَّـهُـمْ وَ یَخَـافُـونَ سُـوءَ الْحِـسَـابِ‏ (رعد-21(

ترجمه : و(خردمندان) کسانى هستند که آنچه را خداوند به پیوند با آن فرمان داده پیوند مى ‏دهند و در برابر پروردگارشان (بخاطر شناختى که دارند خشوع و) خشیت دارند و از سختى حساب مى ‏ترسند.

یکى از خدمت گزاران امام صادق علیه السلام به نام سالمه مى گوید: حضرت وقت احتضار (از شدت اثر سمى که به او داده بودند) بى هوش ‍ بود، هنگامى که به هوش آمد، فرمود:

به حسن افطس هفتاد دینار بدهید و به فلانى این مقدار و به دیگرى فلان مقدار.

عرض کردم : به کسى این همه پول مى دهید که شمشیر کشید و قصد کشتن شما را داشت ؟

در پاسخ فرمود: آیا مایل نیستى من از کسانى باشم که خداوند درباره آنها مى فرماید:

((وَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ‏))

آرى ! اى سالمه ! خداوند بهشت را آفرید و بویش را خوب و مطبوع قرار داد و بوى دل انگیز بهشت از مسافت دو هزار سال به مشام مى رسد و همین بوى خوش به مشام دو دسته نمى رسد: عاق پدر و مادر و قاطع صله ارحام . (بحار: ج 74، ص 96.)

چند نکته جالب در مورد صله رحم که در روایات آمده:

·         با بستگان خود دیدار داشته باشید، هر چند در حدّ نوشاندن آبى باشد.

·         صله رحم، عمر را زیاد و فقر را دور مى ‏سازد.

·         با صله رحم، رزق توسعه مى‏یابد.

·         به سراغ بستگان بروید، گرچه آنها بى اعتنایى کنند.

·         بویى از بهشت نصیب شخص قاطع رحم نمى ‏شود.

·         صله رحم کنید، گرچه یکسال راه بروید

قرآن آتش را خاموش کرد !

مرحوم آیت الله العظمی اراکی می فرمودند: 
مرحوم آخوند ملا محمد کبیر، قطعه زمینی در اطراف سلطان آباد اراک داشتند که در آن، زراعت می کرد و نان سال اهل و عیال خود را از آن زمین به دست می آورد. 
یک وقت که حاصل زمین را خرمن کرده بود ودر دشت، خرمن های دیگری نیز وجود داشت، کسی عمداً یا سهواً آتش روشن می کند، باد می وزد و آتش به خرمن ها می افتد و خرمن ها یکی پس از دیگری در آتش می سوزد. 
شخصی نزد مرحوم آخوند کبیر می رود و می گوید: چرا نشسته ای! نزدیک است خرمن شما آتش بگیرد. 
آخوند کبیر تا این سخن را می شنود عبا و عمامه اش را می پوشد و قرآن به دست بر سر خرمن می رود و رو به آتش می ایستد و خطاب به آن می گوید: 
ای آتش! این نان اهل و عیال من است، تو را به این قرآن قسم می دهم این خرمن را نسوزانی . 

در حالی که تمام خرمن های دیگر خاکستر شده بود این یک خرمن سالم ماند! هر کس می آمد و می دید، انگشت حیرت به دندان می گزید و متحیر می شد که چطور این خرمن سالم مانده است. 
این بزرگواران تربیت شده و درس گرفته از مکتب حضرت ابراهیم علیه السلام هستند که چون خداوند به آتش امر کرد: {یا نار کونی برداً و سلاماً علی ابراهیم}، آموخته اند که هر چیزی ممکن است به امر خداوند و به اذن او انجام گیرد.
بزرگان دین نیز هنگام مشکلات، با توجه به آیات قرآن و زندگی معصومین علیهم السلام، مصائب را از خود دور یا تحمل آن را به خود شیرین می کردند!
یا رب این آتش که در جان من است / سرد کن آن سان که کردی بر خلیل

قرآن بجای بیهوشی !

جراحی بدون بی هوشی !

آورده اند: 
مرحوم آیت الله العظمی سید احمد خوانساری بیماری زخم معده داشتند که احتیاج به عمل جراحی داشت، از طرفی ایشان سالخورده و از لحاظ جسمی ناتوان بودند و تحمل جراحی بدون بیهوشی نیز ممکن نبود.

پیش از آن که عمل جراحی آغاز شود، ایشان اجازه بی هوش کردن را به پزشک ندادند [چون به نظر ایشان در وضعیت بی هوشی، تقلید مقلدینشان دچار اشکال می شد] از این رو به پزشکان معالج فرمودند: 
هر گاه من مشغول قرائت سوره مبارکه انعام شدم، شما مشغول عمل شوید من توجه ام به قرآن است و در این صورت هیچ مشکلی پیش نمی آید. [ایشان آن چنان به قرآن توجه پیدا میکردند که احساس درد نمی کردند.] همان طور هم شد و با تمام شدن عمل جراحی، قرائت سوره مبارکه انعام نیز به پایان رسید!