ازدواج را زنده کنید

وَأَنکِحُواْ الْأَیَمَی‏ مِنکُمْ وَالصَّلِحِینَ مِنْ عِبَادِکُمْ وَإِمَآئِکُمْ
إِن یَکُونُواْ فُقَرَآءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَسِعٌ عَلِیمٌ

پسران و دختران بی‏ همسر وغلامان وکنیزان شایسته‏ ی ازدواج خود را همسر دهید.
و از فقر نترسید که اگر تنگدست باشند،خداوند از فضل خود بی نیازشان می‏گرداند.
خداوند،گشایشگر داناست. او از فقر ونیاز شما آگاه است
وبر کفایت شما وعده داده است ودر عمل به وعده‏اش قدرت دارد
 

سوره نور آیه 32

پیام ها
1- خانواده و جامعه،مسئول ازدواج افراد بی‏ همسر است.«و اَنکِحوا»
2- ازدواج در اسلام،امری مقدّس و مورد تأکید است.«و اَنکحوا»
3- لازم نیست خواستگاری،از طرف خاصّی باشد،
هر یک از طرفین ازدواج می‏توانند پیشقدم شوند.«و اَنکحوا»
4- تنها سفارش به ترک نگاه حرام،کافی نیست،
برای ازدواج جوانان باید اقدام کرد.«یَغضّوا، یَغضُضن، انکحوا»
5 - زنان بیوه را همسر دهید.«و اَنکِحوا الایامی»(«اَیامی‏»،شامل آنان نیز می‏شود.)
6- داشتن صلاحیّت، شرط ازدواج است.«والصّالحین»
(یعنی باید طرفین صلاحیّت اداره زندگی مشترک را داشته باشند.)
7- اقدام جامعه برای عروس و داماد کردن افراد صالح،
تشویقی است که جوانان لااُبالی نیز خود را در مدار صالحان قرار دهند.
«والصّالحین...»(بنا بر این که مراد از صلاحیّت، صلاحیّت اخلاقی و مکتبی باشد.)
8 - در تأمین نیازهای جنسی،فرقی میان انسان‏ها نیست.
(زن، مرد، غلام و کنیز) «منکم، عبادکم، امائکم»
9- فقر، نباید مانع اقدام در امر ازدواج شود.«اِن یکونوا فقراء...»
10- در صورت فقر،به ازدواج اقدام کنید و بر خدا توکّل نمایید.«یُغنِهم اللّه»
11- فقر،برای عروس وداماد عیب نیست.«ان یکونوا فقراء...»
12- خداوند، تأمین زندگی عروس و داماد را وعده داده است
و ازدواج، وسیله وسعت و برکت زندگی است.«یغنهم اللّه»
13- تحقّق وعده‏ های الهی از سرچشمه‏ ی فضل بی پایان اوست.«فضله واسع»
14- رشد و توسعه‏ ای که خداوند نصیب بندگانش می‏فرماید،
بر اساس علم و حکمت اوست.«واسعٌ علیم»
 

منبع:تفسیر نور قرائتی

مناجات عارفان در ماه شعبان

 

 

تاکید بر خواندن مناجات شعبانیه

مناجات «شعبانیه» را خواندید؟ بخوانید آقا ...!
مناجات شعبانیه از مناجات هایی است که اگر انسان دنبالش برود و فکر در او بکند، انسان را به یک جایی می‌رساند. آن کسی که این مناجات را گفته و همه ائمه هم به حسب روایت می خواندند، اینها، آنهایی بودند که وارسته از همه چیز بودند. مع ذلک آن طور مناجات می کردند، برای اینکه خود بین نبودند.

هرچه بودند این طور نبوده که خودش را ببیند که، حالا من امام صادق ام دیگر، نه امام صادق مثل آن آدمی که در معصیت غرق است مناجات می کند، برای اینکه می بیند خودش هیچ نیست و هر چه هست نقص است و هر چه هست از اوست.

هر چه کمال است از اوست، خودش چیزی ندارد هیچ یک چیزی ندارند، انبیا هم هیچی نداشتند. همه هیچ اند و اوست فقط ، همه هم دنبال او هستند، همه فطرت ها دنبال او هستند، منتها چون ما محجوبیم، نمی فهمیم که ما دنبال او هستیم؛
آنهایی که می فهمند، آنها وارسته می شوند و می روند سراغ همان معنا. این کمال انقطاعی که خواستند، این کمال انقطاع همینست که از همه این چیزهایی که هستش، اصلش به کنار باشند.

انه کال ظلوما جهولا را که در آیه شریفه وارد شده است که عرضنا الامانه علی السموات والارض و الجبال فابین بعد می گوید:

انه کان ظلوما جهولا بعضی می گویند که «ظلوما جهولا» بالاترین وصفی است که خدا برای انسان کرده؛ «ظلوما» که همه بت ها را شکسته و همه چیز را شکسته؛

«جهولا» برای اینکه به هیچ چیز توجه ندارد و هیچ چیز را متوجه به آن نیست، غافل از همه است. ما نمی توانیم این طور باشیم، ما امانتدار هم نمی توانیم باشیم، لکن می توانیم در آن راه باشیم.

                                                      (صحیفه امام، ج۱۹، ص۲۵۳)

 

مناجات شعبانیه از بزرگترین مناجات و از عظیم ترین معارف الهى و از بزرگترین امورى است که آنهایى که اهلش هستند مى‏توانند تا حدود ادراک خودشان استفاده کنند.
 

                                                      (صحیفه امام، ج‏۱۷، ص: ۴۵۶)

چهل سخن حسینی

چهل سخن گهربار از امام حسین علیه السلام

 

قالَ الحُسَیْنِ بن علىّ علیه السلام:

إنَّ أجْوَدَ النّاسِ مَنْ أعْطى مَنْ لا یَرْجُوهُ، وَ إنَّ أعْفَى النّاسِ مَنْ عَفى
عَنْ قُدْرَة، وَ إنَّ أَوْصَلَ النّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ.

همانا سخاوتمندترین مردم آن کسى است که کمک نماید به کسى که امیدى
به وى نداشته است. بخشنده ترین افراد آن شخصى است که
(نسبت به ظلم دیگرى با آن که توان انتقام دارد) گذشت نماید.

صله رحم کننده ترین مردم و دید و بازدید کننده نسبت به خویشان
آن کسى ست که صله رحم نماید با کسى که با او قطع رابطه کرده است.

بحارالأنوار: ج 75، ص 121

ادامه مطلب را ببینید